Parco dell’Etna - Trecastagni

22 °C 🇮🇹

—————

Crateri Silvestri, Parco dell’Etna

Trecastagni 🥣

—————

Caesar Palace Hotel, Giardini-Naxos 😴

—————

Vandaag was het tijd voor de belangrijkste bezienswaardigheid van Sicilië: de Etna. Deze zogeheten stratovulkaan is met 3.329,6 meter de grootste actieve vulkaan van Europa en na de Stromboli zelfs de actiefste. De laatste grote uitbarsting was in 2001 en duurde maar liefst 24 dagen. Hierbij werden talloze gebouwen en de kabelbaan verwoest. De zwaarste uitbarsting dateert van 1669 toen de lava zelfs Catania bereikte en er ongeveer 25.000 doden vielen. Er worden ontelbare excursies aangeboden naar de Etna en de prijzen liegen er niet om. Omdat wij toch een huurauto hebben besloten papa en mama om zelf naar het beginstation te rijden bij de ‘rifugio’ (berghut) Sapienza.

Na het ontbijt vertrokken we om 10.45 uur en via Zafferana Etnea reden we in een uurtje via de oostkant van het Parco dell’Etna naar een hoogte van 1.900 meter. De temperatuur daalde van 22 naar 18 graden en met een behoorlijke wind hadden we truien en jassen nodig. Met een kabelbaan kun je vanaf het beginstation naar een hoogte van 2.500 meter en daar weer verder met een jeep naar ongeveer 3.000 meter. Het laatste stukje is dan volledig afhankelijk van de weersomstandigheden. Totale kosten: 63 euro per persoon. Omdat alle dames het op 1.900 meter al koud genoeg hadden gingen we daar 2 mooie kraters bekijken, de Crateri Silvestri. Deze kraters zijn ontstaan na een uitbarsting in 1892. We begonnen met de kleinste en konden daar een mooi rondje maken langs de rand. Boven hadden we een prachtig uitzicht over enkele kleinere kraters, de kleurrijke hellingen en de zee. We konden op de foto met een meneer en zijn geitje en Nikki en ik kregen van hem allebei een stukje lavasteen met 2 lieveheersbeestjes erop! En inderdaad, ik heb daarna veel echte lieveheersbeestjes gezien op de warme zwarte stenen. Dat vinden ze zeker leuk.

Na de nodige fotootjes ben ik met papa nog naar beneden gelopen in de krater. Daarna was de tweede en hoogste ‘berg’ aan de beurt en die klim zou wat zwaarder worden. Na circa 20 minuten bereikten we de top op 1.986 meter en iedereen behalve Nikki was buiten adem. Want het boefje moest natuurlijk de hele weg door papa worden gedragen. Boven op deze grotere vulkaan was het uitzicht nog mooier en het zonnetje hielp daarbij ook een handje. Nikki en ik konden weer poseren en daarna met de steentjes spelen. Via de andere kant liepen we over een smal en steil pad weer naar beneden langs de rand van de diepe krater. Beneden bij de auto waren onze schoenen bijna helemaal zwart.

Mama ging naast ons op de achterbank zitten zodat we op haar schoot een dutje konden doen nadat we eerst een broodje hadden gegeten. Papa reed nu langs de zuidkant naar beneden in de richting van Nicolosi en via een toeristische route maakten we een stop in het dorpje Trecastagni. Daar hebben we een wandelingetje gemaakt door het bijna uitgestorven centrum om vervolgens af te sluiten in een leuke speeltuin in een parkje. Papa had onderweg een stukje pizza gekocht maar de ijsjes die ons beloofd waren konden we helaas nergens vinden. Bij elke ‘gelateria’ waren de bakken leeg omdat het echte vakantieseizoen vrijwel ten einde is.

Om 16.45 uur waren we uiteindelijk terug in ons hotel na een wederom toeristische route door het aardige San Giovanni la Punta. Ik was eigenwijs en wilde absoluut nog naar het ijskoude zwembad toe. Papa ging wel mee want volgens hem waren we toch binnen 5 minuten weer terug. En dat klopte, want trillend als een rietje dook ik even later snel naast Nikki in het warme bad op de kamer! Over een half uurtje schuiven we weer aan bij het buffet en daarna zal het niet lang duren voordat we slapen. Papa moet mijn berichtjes nu trouwens via de website plaatsen want sinds de laatste update van zijn iPhone is de App te lang niet bijgewerkt door de eigenaar. Zonde. De plannen voor morgen zijn nog niet bekend maar we gaan ongetwijfeld weer een stukje toeren met de auto.