Groningen - Pieterburen - Schiermonnikoog - Zuid-Scharwoude

23 juli 2018 - Zuid-Scharwoude, Nederland

23 °C 🇳🇱

—————

Humphrey’s, Groningen 🍺 🥣

Lauwersoog

Schiermonnikoog 🍺

Strandpaviljoen De Marlijn 🍺 🥣

Kobbeduinen

Zeehondencentrum Pieterburen

Waddengenot, Pieterburen 🍺 🥣

Noordpolderzijl

Winsum

—————

Kiekendief, Pieterburen 😴

—————

Zuid-Scharwoude 🏠

—————

Vrijdag had ik eerst nog een vossenjacht op school en daarna begon de zomervakantie! Om dat te vieren gingen we een weekendje naar Groningen met oom Bas, oom Jeroen, Sjaak, Yvonne, Ruben en Maud. Omdat papa en mama nog moesten werken reden wij om 16.00 uur rechtstreeks naar restaurant Humphreys’s in Groningen. Oom Bas en oom Jeroen werken niet zo vaak dus zij waren samen met Sjaak en Yvonne al eerder vertrokken naar ons huisje in Pieterburen. Rond 18.00 uur was de hele groep compleet en heb ik patatjes met een frikandel gegeten, Fristi gedronken en een paar bolletjes ijs naar binnen gewerkt. De kinderen kregen een kleurplaat en potloden dus dat was prima geregeld. Nikki was vooral druk bezig om het personeel voor de voeten te lopen.

Het was nog ongeveer 40 minuten rijden naar ons vakantiehuisje en tot ergernis van papa bleek bijna elk boerendorpje over een eigen flitspaal te beschikken. De boodschappen waren ’s middags al gedaan dus wij konden zo onze bedjes in. Ruben, Maud, Nikki en ik sliepen allemaal op dezelfde kamer op de eerste verdieping en daar was het lekker warm. Nikki rolde ’s nachts uit haar bed met haar hoofd tegen een tafeltje waarna ze beneden bij papa en mama mocht liggen. Zij deden toen geen oog meer dicht… Het huisje met de naam Kiekendief is trouwens onderdeel van meerdere gastenverblijven onder 1 dak en er verblijven voornamelijk Duitsers en Belgen. Wij hadden natuurlijk wel de grootste tuin!

Zaterdag zijn we na een vroeg ontbijtje met de boot naar Schiermonnikoog geweest. Eerst een half uurtje met de auto naar Lauwersoog en daarna 3 kwartier op een afgeladen veerboot over de Waddenzee. Het zou een prachtige dag worden met 23 graden en dan is het (Friese) eiland erg populair. We hadden vooraf al fietsen gereserveerd maar moesten evengoed nog een tijdje in de rij staan bij de verhuurder op de kade. Rond 10.30 uur zaten we op de fiets: Nikki en ik achterop bij papa en mama, Maud achterop bij Yvonne, Ruben op een rode tandem met Sjaak en oom Bas en oom Jeroen allebei op een eigen fiets. We reden langs het water naar het enige dorpje op het eiland waar ongeveer 950 mensen wonen. Onderweg deed oom Jeroen een beetje lollig met zijn selfie stick. Leuke foto’s hoor, ik begrijp alleen niet waarom hij zelf overal op moet staan.

Op een terrasje in het kleine maar levendige centrum hebben we wat gedronken voordat we verder fietsten naar het meest westelijke puntje van het eiland. Daar zou je misschien zeehondjes kunnen spotten maar dat geluk hadden we helaas niet. Door de duinen fietsten we vervolgens naar een mooi strand aan de noordkust en onderweg passeerden we een rode vuurtoren en een soort vakantiepark met grote villa’s. Het waren voornamelijk heuvelachtige grindpaden en de versnellingen op onze fietsen kwamen dan ook goed van pas. Bij strandpaviljoen De Marlijn hebben we van 13.00 uur tot 14.15 uur uitgebreid en lekker geluncht; ik had tomatensoep met een broodje en uiteraard weer een flesje Fristi.

Oom Bas en oom Jeroen gingen na het eten samen een rondje fietsen terwijl de rest van ons gezelschap het mooie witte zandstrand ging verkennen. Met Ruben en Maud heb ik een klein uurtje door de duinen en over het strand kunnen rennen. Nikki kreeg al vrij snel zand in haar oogje en dat werd natuurlijk een groot drama. Lange tijd ontroostbaar en de natte doekjes waren niet aan te slepen. Zelfs een ijsje kon haar amper opvrolijken. Sjaak wilde nog even bij een natuurgebied kijken in het oosten en dus zaten we even later weer op de fiets. In een rustig tempo reden we naar de Kobbeduinen en daarvandaan was het nog maar 3 kilometer naar de veerboot om het complete rondje Schiermonnikoog te voltooien. Op de kade mochten Nikki en ik nog even met Sjaak op de tandem en dat vonden we natuurlijk erg leuk.

Helaas waren we min of meer verplicht om de boot van 16.30 uur terug te nemen omdat de volgende (en laatste) boot pas weer om 19.30 uur zou gaan. Het was weer lekker druk maar dit keer hadden we binnen goede zitplaatsen bij het raam. Uiteindelijk waren we om 18.00 uur terug bij ons huisje en daar hebben we poffertjes en aardbeien gegeten. Daarna was het bedtijd voor Maud, Nikki en mij want het was een vermoeiende dag geweest. Nikki was weer eens eigenwijs want ze wilde niet op het matras liggen dat papa nu op de grond had gelegd. Ze ging dus gewoon op het bed liggen en daar rolde ze natuurlijk weer enkele keren vanaf. Maar dit keer dus zacht op het matras ernaast… Oom Jeroen had ondertussen de gloednieuwe barbecue van papa en mama aangestoken en na het eten werd er nog een Escape Room spel gespeeld waar Sjaak niet zo goed in was.

Gisteren deden we rustig aan. Iedereen kon een beetje uitslapen en pas om 10.30 uur liepen we naar het Zeehondencentrum Pieterburen dat bijna naast ons huisje is gelegen. Oom Bas en oom Jeroen geloofden dat wel en gingen zelf een rondje wandelen. Papa en mama moesten nog flink wat entreegeld betalen voor het centrum dat eigenlijk weinig voorstelt. Binnen een gedeelte met veel uitleg, interactieve spelletjes en waarschuwingen voor plastic in zee. Daar worden de vogeltjes namelijk heel ziek van! Ook konden we door een raam naar kleine zeehondjes kijken die gevoerd werden met visjes. Elk zeehondje eet ongeveer 5 kilo haring per dag! Er is ook een heuse ‘intensive care’ en operatiezaal waar gewonde beestjes als eerste terecht komen. Dat heet fase 1. Buiten zijn er dan verschillende afgeschermde zwembadjes voor fase 2 en 3 maar echt dichtbij mochten we niet komen. Je kunt ook een zeehondje adopteren en dan mag je bijvoorbeeld aanwezig zijn bij de uitzetting in zee als fase 3 is voltooid.

Aan de achterkant van het terrein is een soort speeltuin voor kinderen aangelegd. Allemaal kleine eilandjes die met touwen en boomstammen over het water met elkaar verbonden zijn. Lekker klauteren dus en ik stond natuurlijk weer in de brandnetels. Na anderhalf uur hadden we alles verder wel gezien. Uiteraard was er ook een souvenirwinkeltje en we mochten allemaal een klein zeehondje uitzoeken! Nikki koos een witte en ik een grijze. We hebben oom Bas en oom Jeroen bij ons huisje opgehaald en toen gingen we lunchen in het kleine centrum van Pieterburen. Eerst een rondje over de lullige weekmarkt en daarna heb ik een broodje kroket gegeten op een terras naast een leuke speeltuin met trampolines! Dat wil zeggen: alleen de kroket. Het is al weken erg warm in Nederland en de piepkleine onweersvliegjes vinden dat ook erg leuk. We zaten allemaal onder de vliegjes en dat jeukte behoorlijk. Het restaurant waar we zaten is ook het startpunt van het bekende Pieterpad; een wandelroute van 498 kilometer naar Maastricht. Daar moesten we toch allemaal niet aan denken…

Halverwege de middag reden we nog even met de auto naar een dijk langs de Waddenzee. Daar hadden we een goed uitzicht op de eilanden voor de kust: Rottumerplaat, Rottumeroog en het Duitse Borkum. Met de verrekijker van oom Jeroen kwam alles opeens dichtbij en dat was erg grappig. Verder was er op die dijk niets te doen dus we hielden het al snel voor gezien. Papa, mama, oom Jeroen, Nikki en ik reden nog even naar een boerderij in Winsum waar een maisdoolhof zou zijn. Die was er ook maar de entree van 7 euro persoon stond ons een beetje tegen. Er was verder nog van alles te beleven op die boerderij maar alles was ook tegen betaling. Nikki en ik hebben stiekem even in een maisbad gezeten; een soort ballenbak maar dan met mais! Oom Jeroen informeerde nog naar een bepaalde zonnebloem die in de pluktuin stond maar de eigenaar, een stugge Groningse boer, had duidelijk weinig zin om zijn zeurende vragen te beantwoorden. Hahaha!

Terug bij het huisje hielden we een watergevecht in de tuin met waterballonnen, een plantenspuit en lege flessen. Oom Bas en Yvonne zorgden voor het avondeten met groenten uit de moestuin van oom Jeroen. Daar zou ik natuurlijk graag een grapje over maken maar het was eigenlijk best wel lekker. Na het eten mochten we nog even in de tuin spelen terwijl papa en mama de koffer en tassen inpakten en naar de auto brachten. Mama moest vandaag weer werken dus wij gingen een dagje eerder terug dan de rest. Om 19.15 uur reden we het dorp uit en 2 uurtjes later waren we alweer thuis. Nikki was uitgeteld en zij ging meteen naar bed, ik mocht nog een koekje eten en even televisie kijken. Het was een mooi weekendje met prachtig weer en veel leuke dingen. Over 4 weken gaan we naar Italië en tot die tijd blijft het waarschijnlijk nog volop zomer. Lekker vaak naar het strand dus!

Foto’s