Ano Gerakari - Alykes - Skinari

🇬🇷

—————

Ano Gerakari

Alykes 🍺 🥣

Agios Nikolaos 🍦

Skinari 🍦

—————

Poseidon Beach Hotel, Laganas 😴

—————

Vanmorgen zaten we om 09.15 uur buiten bij het restaurant en na het eten heb ik weer even op de schildpad in het zwembad gedobberd. Rond 10.45 uur stonden we bij het autoverhuurbedrijf om onze zilvergrijze Fiat Scudo op te halen. De eigenaar liet op een grote plattegrond de leukste plekjes op het eiland zien maar hij had beter voor benzine kunnen zorgen; papa en mama moesten namelijk meteen tanken nadat we eerst opa en oma bij het hotel hadden opgepikt. Papa moest nog een beetje wennen aan de grote auto maar dat duurde gelukkig niet lang. Oom Bas en oom Jeroen gingen vandaag niet mee omdat ze op hun eerste dag op het strand wilden liggen. Cultuurbarbaren!

Het duurde even voordat we een tankstation konden vinden maar na het tanken kwamen we natuurlijk de ene na de andere pomp tegen. Met 1 euro 42 per liter was de benzine trouwens duurder dan verwacht. De route ging via de hoofdstad Zakynthos (of Zante) in noordwestelijke richting en al snel weken we af van de hoofdweg. Langs wijngaarden en door kleine dorpjes, totdat mama en oma een kerkje zagen waar ze graag een foto van wilden maken. Papa moest toen keren en uiteindelijk reden we helemaal omhoog naar een ander kerkje in het bergdorpje Ano Gerakari. Allemaal smalle en steile weggetjes waarover we vaak alleen in de eerste versnelling konden rijden.

Boven hadden we een mooi uitzicht en het buureiland Kefalonia leek heel dichtbij. Ik mocht ook een paar foto's maken met de telefoon van papa en dat ging helemaal niet zo slecht. In ieder geval beter dan bij oma! Terwijl opa een sigaretje rookte bij de auto liepen papa, mama, oma, Nikki en ik het laatste stukje omhoog, en daar een rondje om het kerkje. Er zit ook een restaurant op een mooie locatie maar in het voorseizoen gebeurt er nog weinig. Toen we weer in de auto zaten moest papa eerst een stukje achteruit op een steile helling en dat ging niet in één keer goed. De metalen vuilniscontainer die voor de auto stond heeft nu een extra deukje, maar voor de auto zijn alle schades toch afgedekt.

Het was inmiddels 13.00 uur en dus tijd om ergens een hapje te eten. We reden langs de kust naar het dorpje Alykes en bij de gelijknamige camping zit een goed restaurant. Mooi gelegen bij het zwembad dat weer grenst aan de heldere en blauwe zee. Jammer dat er op dat stukje alleen een smal kiezelstrandje is, en geen breed zandstrand, maar verder een prachtige locatie. Zelfs opa heeft lekker gegeten maar alle porties hadden ook wel gehalveerd kunnen worden. Nikki en ik hebben ons prima vermaakt op een klein grasveldje met een speeltoestel en in het kinderbadje. Mijn jurkje werd natuurlijk wel nat maar hij was ook zo weer droog in de stralende zon. Trouwens, dat groene jurkje had Nikki gisteren nog aan en hij is ook eigenlijk van haar. Maar we hebben dus bijna dezelfde maat...

Voor 6 royale gerechten, 3 halve liters Mythos en 2 grote glazen met vers geperste jus d'orange moesten we minder dan 50 euro betalen. Zo kun je nog eens uit eten gaan! Na het afrekenen nam mama het stuur over van papa en dat duurde maar liefst een kwartier. Bij een steile weg omhoog richting een T-splitsing moest mama remmen, en toen reden we opeens tientallen meters achteruit en de berm in. De auto kreeg natuurlijk de schuld want de remmen deden het gewoon niet meer! Gelukkig loodste papa ons binnen no time weer in de goede richting en hij mocht de rest van de dag ook meteen blijven zitten. Mama had vandaag weer genoeg gereden na dit hachelijke avontuur...

Via een klein stukje hoofdweg kwamen we al snel weer bij slingerende bergweggetjes met hellingen van soms 10%. Met de remmen van de auto was gelukkig niets mis dus iedereen kon van de mooie omgeving genieten. Nikki en ik deden wel af en toe onze oogjes dicht als we moe waren. De volgende stop maakten we in het haventje van het dorpje Agios Nikolaos. Op Zakynthos zijn er wel 3 of 4 verschillende plekken met deze naam. Ik heb met papa en mama water en biertjes gehaald en natuurlijk een ijsje voor mezelf. Nikki lag nog te slapen dus zij had pech! Opa herkende het haventje van 13 jaar geleden want toen kwamen opa en oma daar langs met een boottochtje. De kaap van Skinari is het meest noordelijke puntje van het eiland, en bekend om het windmolentje en de mooie rotsformaties. Samen met papa ben ik via tientallen steile trappetjes helemaal naar beneden gelopen totdat we bij de zee waren. Mama haakte halverwege af en toen papa mij terug moest tillen had hij het ook behoorlijk zwaar. Eenmaal weer boven kreeg dit keer Nikki een ijsje maar ik mocht van haar ook een paar likjes hebben. Het uitzicht van bovenaf was erg mooi omdat de zee daar verschillende kleuren heeft. De steile rotswanden en de dobberende bootjes maken het plaatje compleet.

Terug reed papa voornamelijk over de hoofdweg zodat we sneller bij het hotel zouden zijn. Rond 18.00 uur zagen we oom Bas en oom Jeroen weer bij het zwembad en daar kregen Nikki en ik allebei een tasje met kadootjes van ze! Die moesten we natuurlijk meteen uitpakken. Een mooi stickerboek voor mij, een opblaasbaar bootje voor Nikki, allebei een grote zak met snoepjes en voor ons samen kleine konijntjes en bedjes voor ons nieuwe speelgoedhuisje. Beide ooms kregen natuurlijk een dikke knuffel van me want daar ben ik heel erg blij mee! Ik ging meteen lekker spelen maar Nikki vond de snoepjes belangrijker. Als avondeten heb ik aspergesoep, brood, banaan, kiwi, een beetje spaghetti en veel chocolade-ijs gegeten. Nikki alleen soep, brood, banaan en toetjes. Morgen willen we iets vroeger weg zodat we ook wat eerder terug kunnen zijn om nog even te zwemmen. We gaan dan richting het beroemde scheepswrak, hét symbool van Zakynthos. Oom Bas en oom Jeroen gaan dan ook gezellig mee en we zullen vast nog wel meer gaan zien. Tot morgen!