Lagopodo - Agia Marina - Navagio Beach - Anafonitria

🇬🇷

—————

Eleftherotria, Lagopodo

Agia Marina

Navagio Beach

Galaxy, Anafonittia 🍺 🥣

—————

Poseidon Beach Hotel, Laganas 😴

—————

Om 07.15 uur werd ik dit keer in het grote bed wakker naast papa. Gisteren was ik al 3 keer uit bed gevallen en vannacht gebeurde dat nog een keertje. Er liggen gelukkig wel kussens op de grond om de val een beetje te breken. Mama ging nu in mijn bed slapen en ik dus naast papa. Nikki was ook vroeg wakker en na een uurtje spelen, filmpjes kijken en badderen zaten we rond 09.00 uur in het restaurant en om 10.15 uur in het busje. Vanuit Laganas reden we vandaag in zuidwestelijke richting met als eindbestemming het scheepswrak bij Navagio Beach. Maar eerst zouden we een stukje door het binnenland rijden waar de authentieke Griekse dorpjes liggen. In Lagopodo maakten we de eerste stop bij het vrouwenklooster Eleftherotria met haar mooie rode torentjes. Een oude non in een zwart gewaad liet ons binnen en was erg streng: absoluut geen foto's maken in de kerk! Maar dat is natuurlijk hetzelfde als tegen papa zeggen dat hij geen bier mag drinken op de kermis...

Samen met een Nederlands echtpaar liepen we lachend en foto's makend een rondje door de verschillende zaaltjes en de kleurrijke binnentuin. Dat geloof blijft toch een grote poppenkast en we hebben er allemaal niets mee. De bloemetjes in de tuin waren wel erg mooi. De oude non zat ondertussen in het souvenirwinkeltje met haar mobiele telefoon te spelen, want zo orthodox zijn ze dan ook weer niet als het om geld en luxe gaat. Toen we weer buiten stonden stapten er net 3 nonnetjes in een heel klein autootje en dat was best grappig om te zien. De kerk van Avia Mavri in het dorpje Macherado hebben we van binnen niet bekeken maar even verderop in Agia Marina loopt het landweggetje tussen mooie olijfboomgaarden door. Daar zijn we opnieuw gestopt voor een uitgebreide fotosessie. De olijfbomen staan tussen paarse, gele en witte bloemetjes dus dat zorgde voor hele mooie plaatjes. Vlinders en bijen vinden die bloemetjes erg lekker. Na een half uurtje reden we via de dorpen Loucha, Maries en Anafonitria verder richting Navagio Beach en dat ging niet altijd meteen goed. De plaatsnamen staan vaak in het Grieks of helemaal niet aangegeven zodat we regelmatig goed moesten puzzelen. Gelukkig is het eiland maar 400 vierkante kilometer groot zodat je uiteindelijk toch wel op de juiste plaats terecht komt. De afstanden zijn nooit groot maar door de hoogteverschillen en slingerweggetjes kost het evengoed de nodige tijd.

Navagio Beach is prachtig. Er waren misschien maar 20 andere mensen dus we konden alles goed bekijken. In het hoogseizoen zal het daar dringen zijn voor een goede foto vanaf het kleine uitkijkpunt. Nikki moest in de kinderwagen zitten omdat de klif ontzettend hoog is zonder beschermende hekjes ervoor. Papa, oom Bas en oom Jeroen liepen via een lastig rotspad een flink stuk naar een andere klif die een beetje uitsteekt in de zee. Daarvandaan was het uitzicht op het witte zand, het verroeste scheepswrak en de turquoise zee nog mooier. Het schip, de Panagiotis, liep in 1980 in deze baai op de klippen toen de bemanning sigaretten en drank wilde smokkelen van Turkije naar Italië. Dat is althans het verhaaltje dat ze hier op Zakynthos vaak vertellen. Het is natuurlijk een enorme toeristische attractie dus misschien heeft de lokale bevolking zelf wel voor dit leuke schilderijtje gezorgd.

Rond 13.15 uur hadden we genoeg gezien. Nikki en ik hebben nog chips gegeten en koud water gedronken, en toen liepen we weer naar het busje. Er arriveerde net een grote touringcar dus onze timing was prima. Het was tijd om te eten en oom Jeroen wilde daarvoor in Porto Vromi kijken. Daarvandaan vertrekken de bootjes naar het strandje van Navagio Beach en er zouden dus genoeg restaurants moeten zijn. Onderweg liet mama zich nog oplichten bij een fruitstalletje langs de weg, door 5 euro te betalen voor 3 bananen en een klein handje druiven. De weg naar Porto Vromi was een flinke afdaling tussen de hoge rotsen en het resultaat was alleen een kleine parkeerplaats aan het water. We konden dus weer helemaal terug omhoog en de benzine was ook bijna op. Goed gedaan hoor oom Jeroen!

We namen geen risico meer en gingen eten bij het grote en verder lege restaurant Galaxy in het eerste dorp dat we passeerden: Anafonitria. Papa bestelde gyros met broodjes en patat, mama een kippetje van de barbecue en ik een tosti met ham en kaas. Nikki krijgt altijd hapjes van iedereen maar na afloop blijkt dan dat ze de helft ervan onder tafel heeft gesmeten. We hebben lekker gegeten en rond 15.00 uur zaten we allemaal weer in de auto. Het flauwe zonnetje was nu helemaal verdwenen en het was flink afgekoeld door de motregen en de harde wind. We besloten dan ook om terug naar het hotel te gaan.

Onderweg moesten we dus nog tanken en daarna zaten we toch weer op een andere weg dan gedacht. We staken het eiland eerst over in de breedte. Mama herkende wel punten van gisteren en via Katastari en Zante waren we om 16.30 uur in Laganas. Het was inmiddels te koud om nog naar het zwembad te gaan en dat vond ik natuurlijk erg jammer. Papa heeft het bootje van Nikki al opgeblazen maar de eerste afvaart duurt dus nog even. De rest van de middag hebben we lekker op de hotelkamer gezeten en Nikki is met mama in bad geweest. Het regent inmiddels ook wat harder buiten. Om 19.30 uur gaan we nog samen eten en daarna lekker naar bed. Voor morgen zijn de voorspellingen niet geweldig maar gelukkig kunnen we nog 1 hele dag op pad met de huurauto. Het zuiden van Zakynthos schijnt ook erg mooi te zijn dus er is nog genoeg te beleven. En vanaf vrijdag gaat de zon weer volop schijnen!