Amsterdam - Sant Antoni de Portmany

26 °C 🇳🇱 🇪🇸

—————

Schiphol, Amsterdam ✈️

Aeropuerto de Ibiza ✈️

Sa Flama, Playa s'Estanyol, Sant Antoni de Portmany 🍺 🥣 ☀️

Sant Antoni de Portmany 🍦

—————

Hotel Riviera, Sant Antoni de Portmany 😴

—————

Dinsdag was het alweer tijd voor ons volgende reisje. Dit keer naar Ibiza en dus iets dichter bij huis dan in juni. Vorig jaar zijn we daar ook geweest, maar toen zat Nikki nog in de buik van mama. Voor papa en mama is het nu al de derde keer naar hun favoriete eilandje. De dag begon eigenlijk iets te vroeg voor papa want hij had net 2 zware dagen op de kermis in Zuid-Scharwoude achter de rug. En daar kan hij tegenwoordig niet zo goed meer tegen! We hebben Sjonnie naar oom Ron gebracht en daarna de laatste spulletjes ingepakt. Mama ging bij de dokter langs omdat ze een allergie in haar gezicht heeft. Ze moet nu een zalfje gaan smeren en hopen dat het snel beter wordt. Eigenlijk heeft ze altijd wat als we op vakantie gaan; het zal de stress voor het vliegen wel zijn! Opa en oma kwamen ons nog even gedag zeggen en precies om 12.00 uur zaten we in de auto. Via mijn andere opa en oma in Heiloo waren we een uurtje later in Amsterdam. Papa en ik gingen de auto weer parkeren op P3, nadat we mama en Nikki eerst samen met de koffers hadden gedropt bij de vertrekhallen. Met de bus terug vind ik altijd erg leuk.

Onze vlucht met Vueling vertrok uiteindelijk om 15.05 uur en na een moeizame reis landden we om 17.15 uur op Ibiza. Nikki was niet erg gezellig aan boord en dan duren 2 uurtjes best wel lang. Ze kan geen seconde meer stil zitten en die handjes willen alles pakken. Het vliegtuig zat helemaal vol dus veel ruimte hadden we ook niet. Ik heb nog een half uurtje geslapen en was weer wakker bij de landing. De koffers en kinderwagen hadden we snel te pakken en toen moesten we een huurauto zoeken. De meeste aanbieders hadden echter geen auto's meer beschikbaar en bij Hertz moesten we maar liefst 342 euro betalen voor een Seat Ibiza. Papa en mama besloten toen om maar een taxi te nemen naar Sant Antoni de Portmany en daar later in de week een auto te huren. Rond 18.45 uur waren we bij Hotel Riviera en kregen we de sleutel van ons appartement met nummer A5. Dat was niet echt een succes. Zoals bij de boeking verzocht wel met zeezicht, maar helaas ook met 2 steile trappen omhoog. Dat is geen pretje met een kinderwagen, en één van deze trappen komt zonder afscherming uit bij het balkon dat we feitelijk moesten delen met de buren. Daar kon ik dus niet zomaar rond banjeren zonder toezicht. Binnen zag het er allemaal wel netjes uit, alleen het bankstel vond mama nogal smoezelig.

De buren waren een groep walgelijke Engelsen, compleet met afschuwelijke tatoeages op hun lijkbleke huid en kleding die te klein was voor hun gewicht. Oftewel echte Engelsen! Papa ging alvast bij de receptie informeren naar een ander appartement, maar dat kon pas de volgende dag met de manager worden besproken. We hadden al een fles champagne kado gekregen dus 1 nachtje in A5 moesten we dan maar doorstaan. Nadat Nikki een potje had gegeten gingen we naar het restaurant. Papa en mama hebben half pension geboekt dus we konden zo aanschuiven bij het buffet. Ik heb wat patatjes, bloemkool, een stukje zeebaars, een halve perzik en een ijsje gegeten. Daarna hebben we nog een stukje gelopen door het levendige straatje voor de deur en in een supermarkt wat drankjes gekocht. Terug bij het appartement zaten er inmiddels 15 Engelsen op het balkon van de buren en dus ook half op ons balkon. En wat doen Engelsen meestal? Zuipen, schreeuwen en slecht zingen natuurlijk! De muren zijn hier gelukkig extra dun zodat we alles goed konden horen. Voor het geval papa en mama daar niet wakker van bleven, besloot de kroeg naast het complex om het geluid nog wat harder te zetten. Nikki en ik waren gelukkig zo moe dat we overal doorheen hebben geslapen.

Vanmorgen was ik om 06.45 uur wakker en klaar om naar het zwembad te gaan. Ik moest vannacht op het bankstel slapen terwijl Nikki een eigen babybedje had. Papa en mama hadden weinig zin in het zwembad omdat ze nauwelijks een oog dicht hadden gedaan. De harde muziek was weliswaar rond 23.00 uur gestopt, maar de Engelsen naast ons waren daarna natuurlijk op stap geweest. Midden in de nacht kwamen ze bezopen terug en op het balkon gingen ze toen nog even verder met lawaai maken. Omdat ook de bedden kraakten en de schuifdeur rammelde door de storm waren papa en mama dus nog een beetje moe. Nadat Nikki en ik in bad waren geweest, gingen we ontbijten in het restaurant. Voor mama zat er weer eens weinig tussen maar papa vond het allemaal wel redelijk voor die prijs. We blijven hier 9 nachten, en dan is 655 euro natuurlijk niet zo duur voor 4 personen als het eten daar ook nog bij zit. Na het ontbijt ging papa meteen bij de receptie vragen om een ander appartement, en dat lukte vrij eenvoudig. De chagrijnige manager liet ons nog wel even weten dat het absoluut zijn fout niet was, en dat papa een boeking voor 2 volwassenen had gemaakt. Het zal allemaal wel; wij konden mooi verhuizen naar een ander blok dat gelukkig wat verder van de hoofdstraat af ligt. Nummer B3 is bovendien veel ruimer en heeft gewoon een groot eigen terras op de begane grond.

Om 11.30 uur gingen we een rondje lopen. We moesten voor morgen nog een huurauto hebben en daar gingen papa en mama ook meteen naar kijken. Bij het eerste bedrijf was de prijs 235 euro voor 5 dagen huur van een Fiat Punto; dat moest goedkoper kunnen! Langs de zee liepen we weer een stukje terug naar het strandje van Punta Xinxó. Daar vertrekt normaal gesproken de watertaxi naar de haven, maar vanwege de harde wind en hoge golven was dat vandaag niet zo. Uiteindelijk zijn we langs de hele baai gelopen en gingen we bij het strandje Playa s'Estanyol lunchen bij de Mexicaanse beachclub Sa Flama. Onderweg hebben papa en mama bij de tweede verhuurder de auto geregeld voor de komende 5 dagen: een Nissan Note voor 175 euro, inclusief 2 autostoeltjes en tweede bestuurder en zonder eigen risico. Dat kon elders misschien nog wel goedkoper, maar elke keer onderhandelen bij die balies gaat ook vervelen. We hadden een tafeltje aan het strand dus Nikki en ik konden mooi in het zand spelen met mijn nieuwe emmertje en schepjes! Mama is trouwens weer de nodige dingen vergeten: haar bikini, mijn zonnebril, mijn petje, het spelletje Keezen, de oplader van onze selfie stick en het grote oranje badlaken van papa. Dat is wel een beetje dom! Zeker mijn zonnebril was handig geweest, want ondanks de harde wind scheen het zonnetje wel gewoon. Dat mama bij 26 graden dan evengoed nog kippenvel krijgt, vinden papa en ik nogal opmerkelijk. Verder dan een paar patatjes kwam ik overigens niet en rond 15.30 uur liepen we richting het centrum.

Even later kreeg ik mijn beloofde ijsje en bij het strand voor Hotel Osiris heb ik die op een bankje opgegeten. Nikki kreeg natuurlijk ook een paar likjes want dat vindt ze erg lekker. Om de hoek bij het molentje mocht ik daarna een half uurtje spelen in de leuke speeltuin. Mama was ondertussen druk aan het oefenen met de selfie stick, maar dat gaat nog niet zo geweldig. Het is ook niet makkelijk want Nikki en ik hebben afgesproken dat we bij foto's om beurten de andere kant op kijken. En dat lukt prima! We liepen de boulevard verder af, en bij het Ei van Columbus gingen we in een winkelstraatje nog nieuwe schoentjes voor mij zoeken. Die slippertjes staan natuurlijk best stoer, maar bij lange wandelingen gaan ze toch wel een beetje zeer doen. Papa kocht eerst een t-shirt voor zichzelf en een mooie bal voor mij.

Omdat we de juiste maat niet konden vinden, zijn we met de taxi terug naar het complex gegaan. Mama had onderweg een winkeltje met veel schoentjes gezien en daar stapten we even uit. Een paar minuutjes later stond ik met mijn nieuwe stappertjes op het terras. Het tweede babybedje was inmiddels ook neergezet in de kamer, dus Nikki en ik kunnen vanavond allebei lekker slapen. Papa en mama trokken de fles champagne open, en daarna ben ik met papa nog even naar het zwembad geweest toen Nikki een klein uurtje lag te slapen. Het water is hier echter ijskoud dus verder dan pootjebaden kwamen we niet. Zometeen gaan we nog een hapje eten en dan is het alweer bijna bedtijd voor mij. Morgen gaan we dus met de auto op pad om bekende en onbekende plekjes op het eiland te bezoeken. Papa en mama moeten nog even bedenken wat ze deze vakantie allemaal willen doen. Maar 's middags gaan we natuurlijk wel lekker naar het strand!