Amsterdam - Portinatx

🇳🇱 🇪🇸

—————

Schiphol, Amsterdam ✈️

Aeropuerto de Ibiza ✈️

s’Arenal Gran, Portinatx ☀️

Cala de Portinatx

—————

Hotel Presidente, Portinatx 😴

—————

Woensdag werd ik al om 03.00 uur uit bed gehaald omdat we weer een reisje gingen maken. Dit keer zouden we zelf met de auto naar Schiphol gaan want het was midden in de nacht. En opa, die ons meestal brengt, is nu zelf ook op vakantie. Omdat mama weer eens rustig aan deed en we ook nog langs wegwerkzaamheden op de A9 moesten, waren we pas om 04.15 uur bij P3 waar we de auto zouden parkeren. Het parkeerterrein stond lekker vol en we moesten nog een flink stukje lopen. De bus was er gelukkig wel snel en 7 minuutjes later waren we bij de vertrekhallen. Onze vlucht naar Ibiza ging om 05.45 uur, en tijdens het inchecken bleek dat we de laatste passagiers waren; er werd al druk gebeld. Maar uiteindelijk waren we nog ruim op tijd, en dankzij de voorrang die ik kreeg zelfs bijna als eersten aan boord zelfs. Er was dit keer helaas geen enkele stoel meer vrij en ik zou dus bij papa en mama op schoot moeten. Ik kreeg van Arke nog een leuke rugzak met een strandbal, een vliegtuig, kleurpotloden en een spelletjesboek. Kunnen ze bij de KLM nog een voorbeeld aan nemen, want daar krijg ik nooit iets!

De vlucht verliep verder vrij voorspoedig, alleen tijdens de landing werd ik weer hysterisch. Dat vind ik echt niet leuk meer. De meneer die naast ons zat probeerde mij nog een beetje af te leiden, maar ondanks al zijn kleurrijke tatoeages lukte dat niet zo goed. Toen we eenmaal geland waren keerde mijn vrolijke lach natuurlijk wel meteen weer terug. Mijn kinderwagen en onze koffers kwamen al snel voorbij op de bagageband, en we waren als eersten bij de bus voor de transfer naar Portinatx, een klein dorpje in het noorden van Ibiza. Onderweg deed ik voor de verandering weer eens een klein dutje bij mama op schoot. Om 10.00 uur werden we afgezet bij Hotel Presidente, en hier zullen we in totaal 8 dagen verblijven. Een groot hotel met veel Engelsen, en dat is zeker niet het knapste en dunste volk ter wereld. Bah!

Omdat papa en mama 'all inclusive' hebben geboekt, konden we meteen aanschuiven bij het ontbijtbuffet. Maar eerst gingen we natuurlijk onze spullen naar de kamer brengen. Er waren geen kamers met zeezicht meer beschikbaar maar dat is niet zo erg. Nu zitten we vrij laag in kamer 104 en hebben we tenminste schaduw op het balkon. De kamer zelf is klein maar netjes, en mijn babybedje stond al klaar op de gang. Na het eten gingen we eerst een rondje lopen over het grote terrein, en daarna richting het strand. Ons hotel ligt op een berg dus we moesten via een steil weggetje naar beneden. Papa en mama kochten nog een geel zwembandje voor me omdat we die zijn vergeten. Armbandjes zijn er pas vanaf 3 jaar, en dus werd het weer een bandje om in te zitten. De strandjes s'Arenal Gran en s'Arenal Petit liggen in een mooie baai met helder water en wit zand. Ik kon de visjes zelfs zien zwemmen! We gingen bij s'Arenal Gran op onze handdoekjes liggen en mijn zwembandje werd door papa opgeblazen. Toen we de zee in liepen ontdekte ik echter dat het water nog ijskoud is! Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Papa deed nog enkele vergeefse pogingen om mij in het bandje te zetten, maar ik werd weer eens hysterisch. Terug op het strand had ik het beter naar mijn zin. De zonnebril van mama is een leuk speeltje en wat zand naar vreemde mensen gooien is ook geweldig. Op mij kunnen ze toch niet boos worden!

Papa ging ondertussen nog centjes pinnen en wat drankjes halen. Rond 14.00 uur liepen we terug naar het hotel, om daar een hapje te eten en bij het zwembad te liggen. Het splashpark voor kinderen is erg mooi, maar ik durf nog niet zo goed van de glijbaantjes af. Ik begin liever beneden en loop dan omhoog! Het water van het normale kinderbad is ook ijskoud, dus papa en mama hebben het zwembandje waarschijnlijk voor niets gekocht. Ik kan me hier verder wel heel goed vermaken met speelhuisjes, autootjes en trappetjes om te beklimmen. Een paar oudere kindjes uit Engeland probeerden mij nog uit een huisje te duwen, maar dan krijgen ze gewoon een vinger in hun oogjes geprikt. Wegwezen! Volgens papa lijken de meeste jongetjes hier op Wayne Rooney en de meisjes op Adèle; ik heb gelukkig nog geen idee wie dat zijn. Rond 16.00 uur gingen we naar de kamer. Ik had veel te weinig geslapen en was nu ontzettend moe. Papa en mama namen een drankje op het balkon en deden daarna ook maar even hun oogjes dicht. Toen ik later met mama in het warme bad ging werd ik ook weer hysterisch, dus misschien heb ik nu wel een beetje watervrees. Om 18.30 uur gingen we eten en ik kreeg weer patatjes! Ook nog een paar worstjes en een beetje fruit, ideaal dat buffet. Papa nam maar liefst 5 zeetongetjes dus die waren zeker erg lekker.

Nadat we uitgegeten waren gingen we nog een wandeling maken naar het dorpje. Dit keer niet via het strand, maar buitenom langs de baai van Cala de Portinatx. Die route is een stuk vlakker. Mama zag onderweg nog een mobiele telefoon op straat liggen die van een Duitser bleek te zijn. Papa wilde dat ding toen meteen stuk gooien, maar uiteindelijk zouden we hem onder druk van mama toch maar netjes bij het hotel afgeven. Toen we bij het dorpje waren, ging papa nog melk voor mij kopen en een brochure halen bij een autoverhuurbedrijf. Daarna liepen we dezelfde route weer terug, want het was inmiddels 21.30 uur en al veel te laat voor mij. Na een paar slokjes melk, en een kwartiertje gek doen in bed, ben ik dan ook vrij snel in slaap gevallen. Vandaag was ik om 08.30 uur helemaal uitgeslapen en vrolijk. Op het balkon heb ik even met ons Nederlandse buurmeisje gespeeld, en zometeen gaan we natuurlijk ontbijten. Het zonnetje schijnt helaas nog niet, dus we moeten even bekijken wat we daarna gaan doen.