Portinatx

10 juni 2014 - Portinatx, Spanje

🇪🇸

—————

s’Arenal Petit ☀️ 🍺 🥣

—————

Hotel Presidente, Portinatx 😴

—————

Dit keer was ik al om 07.00 uur wakker en mijn humeur was weer niet best. We kunnen helaas pas om 08.00 uur melk halen in het restaurant dus dat werd een gezellig uurtje. Ik ben blij als ik morgen weer in mijn eigen bedje kan liggen. Papa wilde een kusje in ruil voor het flesje melk, maar onderhandelen of chanteren werkt bij mij niet! Tijdens het ontbijt nam ik nog wat brood en een paar stukjes bacon, dat is toch ook wel lekker. Papa neemt elke dag een English Breakfast, en hij begrijpt nu heel goed waarom 80% van de Engelsen hier zwaar overgewicht heeft. Bah! Na een beetje spelen op de kamer gingen we om 11.30 uur naar het strandje van s'Arenal Petit. Voor 5 euro konden papa en mama hier een parasol huren en die hadden we ook zeker nodig in de hitte. Alle ligbedjes waren al vergeven.

Ik was op het strand weer helemaal in mijn eigen wereldje en dan luister ik nergens meer naar. Papa en mama hadden het lekker druk met me, en de vele andere Nederlanders konden een keertje optimaal van mijn driftige karakter genieten toen ik mijn zin niet kreeg. Ik heb nog wel een ouder jongetje aan het huilen gemaakt! Rond 13.30 uur gingen we een hapje eten op een terrasje aan de kleine boulevard. Ik kon daar mooi op een klein trappetje klimmen tijdens het wachten op mijn worstjes. Hiervan is er eentje in mijn buikje beland en het andere worstje ligt nu in stukjes verspreid over de grond. Papa en mama hebben lekkere spaghetti en lasagne gegeten, dus zij vonden dat prima. Toen we afgerekend hadden, staken we het strand van s'Arenal Gran over richting de plek waar de bootjes vertrekken. Om 15.00 uur gingen we een uurtje varen op een boot met een glazen bodem, zodat ik de kleurrijke visjes hopelijk goed kon zien. We zaten lange tijd met 2 andere Nederlanders en 2 Engelsen aan boord te wachten, maar vlak voor vertrek kwamen daar helaas nog 4 Engelse zwaargewichten en 2 irritante Duitsers bij. Het bootje kapseisde bijna!

Met mijn haartjes in de wind was dit een leuk tochtje op het heetst van de dag. We hebben (op wat kleine visjes na) alleen helemaal niets gezien. Die oplichters! Natuurlijk wel de mooie kustlijn, verschillende baaitjes en een kleine grot, maar als je zelfs vanaf het strand al grotere vissen kunt zien dan was dit eigenlijk een aanfluiting. Na terugkomst hebben papa en mama nog wat souvenirs gekocht, en daarna zijn we terug naar onze handdoekjes gelopen die nog op het strand lagen. Ik was inmiddels in slaap gevallen en heb dat 5 kwartier volgehouden. Voor papa en mama de tweede keer deze vakantie dat ze een uurtje rustig konden liggen; wat een luxe! Toen ik om 17.30 uur weer wakker was zijn we meteen naar het hotel gelopen. Papa en mama zijn blij dat ze die klim omhoog maar 2 keer hoefden te maken de afgelopen week. Met de lift zijn we naar onze kamer op de eerste verdieping gegaan en ik weet inmiddels ook precies hoe dat werkt. Knopje drukken, wachten, deurtjes open, Noa naar binnen, knopje drukken, lift omhoog, deurtjes open, Noa naar buiten!

Omdat ik vanmiddag vrij lief was tijdens het eten heb ik me vanavond maar weer eens misdragen. Ik stortte als een ervaren actrice weer theatraal ter aarde in het restaurant, en ik wilde absoluut niet in de kinderstoel zitten. Een zakje ketchup, een halve sinaasappel, een bakje vanille-ijs en een flesje melk; het was weer een gevarieerd diner voor me. Voor straf mocht ik helaas niet meer buiten spelen van mama of bij de kinderdisco dansen op het podium. En dat was natuurlijk een grote teleurstelling. Ik ben nu in pyjama nog een beetje aan het spelen op de kamer. Mama is bezig met de koffers want daar heeft ze een heel systeem voor. Papa zou alles zo van de plank in de koffer schuiven! Morgen worden we al om 06.30 uur opgehaald voor de transfer naar het vliegveld, dus ik ga zo maar eens lekker slapen.

Foto’s