Mijas

35 °C 🇪🇸

—————

Mijas 🍦

Plaza de la Constitución

La Muralla 🍺 🥣

—————

Parque del Sol, Sitio de Calahonda 😴

—————

We werden vanochtend wakker in een ander huisje! Nadat we gisteravond gegeten hadden zagen we opeens overal kakkerlakken door onze bungalow rennen. Ze kwamen massaal achter de plinten in de keuken vandaan want de geur van mijn hamburger vonden ze blijkbaar wel lekker. Papa en mama hebben er eerst nog een stuk of 20 naar buiten gewerkt maar toen ging papa toch maar contact zoeken met de beheerder. Nikki en ik moesten huilen en we durfden niet meer naar binnen. De kakkerlakken zaten inmiddels ook in de badkamer en de slaapkamers. 

Gelukkig werden al vrij snel de sleutels gebracht van Casa 31 en daar zitten we nu. We moesten natuurlijk nog wel alle spulletjes verhuizen en dat was nog best een uitdaging tussen al die vieze beesten door. Papa en mama durfden bijna geen stap meer te zetten en het werd inmiddels ook al donker. Pas om 22.00 uur was alles geregeld en een potje kaarten zat er toen helaas niet meer in. De beheerder vertelde dat de ongediertebestrijding pas geleden nog in dat huisje is geweest maar dat heeft duidelijk niet geholpen…

Onze nieuwe bungalow is wel wat gedateerder; deze eigenaren moeten haast wel voor 1950 geboren zijn. De badkamer is minder luxe, de Wifi werkt niet en de keuken is kleiner. Onze bedden zijn wel beter, we zitten dichter bij het zwembad, het terras is net zo groot en we hebben hier wel een vaatwasser. Er zijn dus ook voordelen. Door dit avontuur deden we vandaag rustig aan; mama draaide zich nog een keer om, papa keek naar de Olympische Spelen in Tokio en Nikki en ik hebben natuurlijk onze iPads weer mee.

Pas om 12.00 uur waren we via de tolweg AP-7 in Mijas. Dat is een zogeheten ‘pueblo blanco’, een wit dorpje waarvan er in Andalusië tientallen zijn. Je kunt zelfs een hele route volgen langs al die dorpjes maar uiteindelijk gaan ze waarschijnlijk allemaal op elkaar lijken. Mijas ligt op een hoogte van 430 meter en vanuit het dorpje heb je een prachtig uitzicht op de Costa del Sol en haar achterland. Dankzij een hulpvaardige politieman konden we gratis parkeren en na een paar steile trappetjes omhoog stonden we in het centrum. We zagen meteen al een lange rij met ezeltjes want daar staat Mijas ook bekend om. Je kunt een ritje maken op de rug van een ezeltje of in een karretje erachter maar dat vinden wij zielig gedoe. Met 35 graden was het vooral zoeken naar schaduw en Nikki en ik kregen eerst een ijsje in een klein parkje. Aan het einde daarvan staat Ermita de la Virgen de la Peña, een kleine kapel uit 1548 die uit de rotsen is gehouwen.

Daarna ging het rondje verder door smalle straatjes met witte huisjes, talloze winkeltjes en leuke restaurantjes. Nikki wilde elk winkeltje in waar ze slippers zag want die heeft ze nog nodig. We kunnen alleen nog geen kleine maten vinden. Via het Plaza de la Constitución liepen we naar La Muralla, een klein park met botanische tuin en diverse fonteinen. Daarin konden we mooi een beetje afkoelen. Iets verderop gingen we lunchen en vervolgens langs het Plaza de Toros weer terug richting onze auto. 

Met al die mooie plekjes kun je wel een hele dag door Mijas slenteren maar Nikki en ik worden daar niet zo vrolijk van. De auto had in de volle zon gestaan en de thermometer gaf 44 graden aan; het was na een tweede ijsje dus ook wel mooi geweest. Rond 15.30 uur waren we terug bij Parque del Sol nadat we eerst nog boodschappen hebben gedaan bij de Carrefour. Na het zwemmen kunnen we hopelijk doen wat we gisteren ook van plan waren: douchen, chips eten, iPad kijken en na het eten kaarten met papa en mama. Vanaf morgen gaan de temperaturen waarschijnlijk iets omlaag zodat de uitstapjes wat minder zwaar worden.