Amsterdam - Frankfurt - Hulhulé - Maafushi

🇳🇱 🇩🇪 🇲🇻

—————

Schiphol, Amsterdam ✈️

Flughafen Frankfurt am Main ✈️

Velana Airport, Hulhulé ✈️

Bikini Beach, Maafushi ☀️ 🍺 🥣

Maafushi 🍺 🥣

—————

Kaani Village & Spa, Maafushi 😴

—————

We zijn op de Malediven! Zondag was het goed schrikken toen er op Eerste Paasdag meerdere aanslagen werden gepleegd in Sri Lanka waarbij ruim 320 doden vielen. Gelukkig gaan wij vrijdagavond pas naar Sri Lanka en hopelijk kunnen we dan veilig ons rondje maken. Die verdomde moslims met hun achterlijke geloof... Gisteren werden we rond de middag door Ed naar Schiphol gebracht en de eerste vlucht was een uurtje (met 100 Aziaten) naar Frankfurt met Lufthansa. Daar moesten we nog ruim 3 uurtjes overbruggen voordat we om 19.45 uur met Condor verder vlogen naar de hoofdstad Malé. In Frankfurt hebben we bij de McDonald’s gegeten en een stukje gelopen over de enorme luchthaven. Helaas konden we geen speeltuintje vinden maar voordat we het wisten zaten we alweer in het vliegtuig. Opnieuw een witte! Nikki zat naast papa bij het raampje op rij 36 en mama en ik zaten daarachter op rij 37. Na een vlucht van ruim 9 uur waren we op papa’s 40e verjaardag om 08.45 uur lokale tijd op Malé; het is hier 3 uur later dan in Nederland. Even daarvoor kregen we nog een ontbijtje en Nikki vond dat de piloot goed had gekookt!

Het vliegveld ligt trouwens helemaal niet op Malé maar op het naastgelegen eiland Hulhulé. De ferry vertrekt wel vanaf Malé maar wij werden om 10.45 uur door ons hotel met een speed boat opgehaald. Het is hier elke dag 32 graden dus dat is lekker makkelijk. We hebben 3 kwartier in de boot gezeten en varen kan ik altijd wel waarderen. De Malediven zijn een archipel van 1.190 koraaleilanden in de Indische Oceaan. Hiervan zijn er 200 bewoond en samen met nog eens 88 toeristenoorden zijn de eilanden gegroepeerd in 26 atollen. Het is het laagst gelegen land ter wereld met een totale kustlijn van 644 kilometer en er wordt betaald met de Maldivische rupiyaa.

Exact om 11.30 uur stapten we aan wal op Maafushi, met 1.960 inwoners onderdeel van het Kaafu-atol waartoe ook Malé behoort. Met name onder backpackers is dit eiland populair vanwege de betaalbare accommodaties. Maafushi is slechts 1.275 meter lang en 260 meter breed waardoor je binnen een uurtje het eiland rond kunt lopen. Onze koffers werden naar hotel Kaani Village & Spa gebracht waar we 3 nachtjes zullen blijven. Nikki en ik wilden meteen in het zwembad plonsen en na een welkomstdrankje en het inrichten van kamer 208 lagen we daar een kwartiertje later dan ook in. En het water is lekker warm! Papa ging zijn nieuwe duikmasker testen en mama begon aan het eerste hoofdstuk van een nieuw boek. Mij benieuwen hoeveel jaren ze er dit keer over gaat doen!

Na het zwemmen was het tijd voor een verlate lunch en we liepen via een vervallen speeltuintje een klein stukje naar Bikini Beach. Zoals de naam al doet vermoeden is dat het enige strand op het streng Islamitische Maafushi waar vrouwen in een bikini mogen lopen. Voor kinderen geldt die onzin gelukkig niet. Bij een tentje aan het strand waar we 80% van de menukaart niet konden bestellen hebben we patatjes en kipnuggets gegeten en verse jus d’orange gedronken. Papa nam een kokosnoot waar ook weer om religieuze redenen geen rum in mocht. Op ongeveer 400 meter voor de kust ligt een boot en dat is de enige plek waar alcohol (tegen absurde prijzen) te verkrijgen is. Het strand van Bikini Beach is wel erg mooi en er hangen boven de zee een paar schommels tussen de palmbomen. Dat vinden Nikki en ik natuurlijk geweldig. We hebben ons een paar uurtjes vermaakt op het strand maar wat dieper in zee durfde ik nog niet. Van mijn zwemjuf mag ik eigenlijk geen bandjes meer om want tegenwoordig zwem ik al in het diepe! En dat moet natuurlijk geoefend worden tijdens deze vakantie. In het zwembad durf ik dat nog wel aan, met papa in de buurt, maar al die golven in de zee...

Toen we om 16.30 uur terug op de kamer waren kreeg mama goed nieuws over opa uit Heiloo die naar het ziekenhuis moest. Gelukkig maar! We zijn allemaal onder de douche geweest en daarna liepen we een stukje over het eiland. Hier en daar een bouwput maar ook de nodige mooie plekjes. Papa en mama zochten alvast naar excursies en rond 18.30 uur konden we eten in het restaurant van een hotel dat ook bij de keten van Kaani hoort. Op dat moment viel echter op het hele eiland de stroom uit en dat zou later nog een keer gebeuren. We zaten dus deels bij kaarslicht een buffetje te eten. Ik heb kippensoep en pasta gegeten en mama heeft dit keer een klein flesje limonade meegenomen. Mijn favoriete drankje Fristi hebben ze ook hier namelijk nergens. Dat ik ondertussen zwarte olijven voor druiven aanzag was een klein foutje. Op de terugweg naar ons hotel hebben papa en mama nog snel een excursie voor morgen geboekt. We gaan een halve dag het water op en hopen dan mooie vissen, schildpadjes en dolfijnen te zien. Nu liggen we nog met een lolly in de hand filmpjes op de iPad te kijken en zometeen is het bedtijd. We hebben nog wat slaap in te halen!