Blue Lagoon - Reykjanes - Krýsuvík

28 april 2014 - Reykjavík, IJsland

🇮🇸

—————

Blue Lagoon, Grindavík 🍺 🥣

Krýsuvík, Reykjanes

Seltún

Viking Village, Hafnarfjörður

—————

Welcome Apartments, Reykjavík 😴

—————

Onze laatste dag in IJsland was alweer aangebroken en we wilden natuurlijk nog iets meer van het land zien. Ik was opnieuw om 06.15 uur wakker, dus lekker uitslapen is er voor papa en mama helaas niet bij. Papa ging weer broodjes halen bij de bakker om de hoek, en na het ontbijt en een gevecht onder de douche waren we rond 09.30 uur eindelijk klaar voor vertrek. Bij het autoverhuurbedrijf vroegen we om een kleine auto voor 1 dag, maar uiteraard stonden alleen de grotere en duurdere modellen buiten klaar. Papa en mama hadden gerekend op circa 75 euro voor de auto, een kinderzitje en de afkoop van het eigen risico van 2.000 naar 265 euro. Een gratis upgrade of korting op de prijs was niet mogelijk, en de meneer achter de balie deed een beetje sloom en stug. Mama was alweer in alle staten, want bij Martin Schilder zijn ze veel klantvriendelijker!

Uiteindelijk zijn papa en mama akkoord gegaan met het grotere model en kon er toch iets van de prijs af. Toen bleek echter dat een collega die betreffende auto net aan een andere klant had verhuurd. Nu kregen we opeens een gratis upgrade naar een nog grotere wagen, een witte Nissan Qashqai. Toen waren papa en mama opeens minder dan 80 euro kwijt voor een grote auto. Prima geregeld dus, maar natuurlijk nog steeds veel duurder dan in Nederland. Nadat we de schades hadden vastgesteld en het kinderzitje hadden gemonteerd, konden we om 10.30 uur eindelijk op pad. Omdat papa zijn rijbewijs niet mee heeft moest mama achter het stuur, en dat vond ze toch wel spannend. Een grote auto met automaat, meer knopjes dan in een cockpit, en dan ook nog rijden in een vreemd land met rare verkeersborden.

Maar na een paar minuutjes had ze alles onder controle en reden we rustig richting de Blue Lagoon. Voor mij het startsein om weer even een dutje te doen. De wegen in IJsland zijn prima en er is meestal weinig verkeer, zeker buiten de stad. Het zonnetje scheen vandaag ook weer volop, dus het zat allemaal mee. Vanaf de hoofdweg moesten we de laatste afslag voor Keflavík nemen, en toen kwamen we meteen in een maanlandschap terecht. Rotsen, zwarte stenen en bergen, meer zagen we niet. Onderweg ontdekte ik trouwens dat mijn armen inmiddels lang genoeg zijn om de deur open te trekken, dus papa en mama moesten het kinderslot nog even inschakelen. Na ongeveer 40 minuten rijden waren we bij de Blue Lagoon, een geothermisch bad dat is gelegen in een oud lavaveld. De diepte varieert van 90 tot 160 centimeter en de temperatuur van het water ligt tussen de 37 en 40 graden. Het was daarom maar de vraag of ik dat wel zo leuk zou vinden...

Nadat papa en mama de tickets hadden gekocht, 35 euro per persoon, gingen we richting de kleedkamers. Onze spulletjes gingen in kluisjes, die met een chip verbonden waren aan de bandjes die we om onze polsen kregen. Een handig systeem. We moesten wel verplicht douchen voordat we naar buiten mochten, en dat kon ik opnieuw niet zo waarderen. Omdat de buitentemperatuur maar 10 graden was, moesten mama en ik wel even bibberen voordat we bij het warme bad waren. Ik kreeg nog zwembandjes om mijn armen zodat ik niet naar de bodem zou zinken, en even later dobberde ik rustig in het hete water. Ik vond al die rook wel interessant en keek in de armen van mama een beetje om me heen. Als ik bij opa en oma in Heiloo ben zie ik ook altijd veel rook! Papa en mama maakten ondertussen nog een praatje met een vriendelijke meneer uit Londen. De Blue Lagoon is eigenlijk een soort kunstmatig meer, dat heel mooi is aangelegd met allemaal bruggetjes, stoombaden en spa's. Sommige mensen kunnen zich daar de hele dag vermaken, maar wij hadden het na een klein uurtje wel gezien. Ik kon niet rennen en er waren geen badeendjes, dus dan heb ik er snel genoeg van. Papa bleef nog even hangen terwijl mama en ik alvast terug naar de kleedkamers gingen. Toen ik aangekleed was maakte ik nog een schwalbe op de natte vloer, zodat ik meteen weer droge kleertjes nodig had. Het was inmiddels 13.15 uur en in het bijbehorende restaurant gingen we wat eten. Daarna nog even naar het dakterras voor wat mooie fotootjes van bovenaf, en om 14.00 uur zaten we weer in de warme auto.

De route ging in oostelijke richting verder, via het grauwe en uitgestorven vissersdorpje Grindavík naar Reykjanes, het schiereiland. Een prachtige en bijna verlaten omgeving, waarin we een kleine 30 kilometer moesten rijden naar Krýsuvík, een geothermisch gebied ten zuidwesten van Lake Kleifarvatn. Onderweg wilde papa ook graag een stukje rijden in de Nissan, om eens te kijken of je eigenlijk gas kunt geven in Japanse auto's. Eerst reden we nog langs Lake Grænavatn, een meer met een ongewoon groene kleur. Vervolgens kwamen we bij Seltún, een solfatarenveld met allerlei kleuren en kokende modderpoeltjes. Een mooi plaatje, en je waant je in dit gebied even op een andere planeet. De weg vervolgde zich langs Lake Kleifarvatn, en we moesten daarbij ook over onverharde en steile gedeeltes. Een soort woestijnrally voor mama, maar de vierwielaandrijving hadden we uiteindelijk helemaal niet nodig.

Het was inmiddels wel gaan regenen, en toen we weer in de bewoonde wereld kwamen besloten papa en mama om maar terug te rijden richting Reykjavík. Omdat het pas 16.00 uur was, hebben we nog de afslag genomen naar Hafnarfjörður, de op 2 na grootste stad van IJsland met ongeveer 27.000 inwoners. Net zo groot als Langedijk dus. Daar reden we naar de haven, om wat foto’s te maken van de Viking Village toen het even droog was. Ik mocht op de parkeerplaats nog achter het stuur zitten, en dan doe ik net als een echte coureur! Helaas begon het al snel weer te regenen, en rond 17.00 uur hebben we de auto maar afgetankt en ingeleverd. Een liter benzine kost hier nu 1 euro 65, en we hebben vandaag in totaal 203 kilometer gereden. Mama heeft de koffers net ingepakt, want we worden morgen al om 04.30 uur opgehaald, een belachelijke tijd! Ik ben na het eten dus maar vroeg gaan slapen. Gelukkig kunnen Stekeltje en ik morgenavond weer lekker in ons eigen bedje liggen.

Foto’s