Caracasbaai - Piscaderabaai

4 november 2013 - Jan Thiel, CuraƧao

šŸ‡ØšŸ‡¼

ā€”ā€”ā€”ā€”ā€”

Directorā€™s Bay, Caracasbaai

Pirate Bay, Piscaderabaai ā˜€ļø šŸŗ šŸ„£

ā€”ā€”ā€”ā€”ā€”

Morena Resort, Jan ThielĀ šŸ˜“

ā€”ā€”ā€”ā€”ā€”

Het werd een warme en zonnige dag en we gingen daarom al vroeg op pad. Ik heb gelukkig weer goed geslapen vannacht. Om 09.00 uur reden we naar de Caracasbaai en het naastgelegen schiereiland. Dat is een goede plek om te duiken, maar papa en mama houden daar niet zo van. Via Fort Beekenburg moesten we over onverharde en slechte wegen om bij Director's Bay te komen. Dit kleine kiezelstrandje was vroeger alleen toegankelijk voor de directeur van Shell, maar tegenwoordig mag iedereen er een kijkje nemen. Een prachtig plaatje en ik heb veel schelpen met pootjes gezien! Een rondje over het kleine schiereiland duurt niet zo lang. Nadat we nog wat foto's hadden gemaakt van het Spaanse Water, met op de achtergrond de Tafelberg, reden we verder richting Willemstad. Onderweg kochten we bij een drogisterij nieuwe zonnebrandcrĆØme en een spulletje tegen de jeuk, we zijn namelijk flink gestoken door een paar van die vervelende muggen.

We zouden vandaag eigenlijk naar het befaamde strandje van Grote Knip gaan, helemaal in het westen van CuraƧao. Een ritje van circa 45 minuten volgens de meeste boekjes, maar die houden geen rekening met wegwerkzaamheden, omleidingen en onduidelijke routes. Op de bekende Julianabrug in Willemstad begon de ellende al, en toen het 11.30 uur was waren we nog niet eens halverwege. Zonde van de dag, want het zonnetje scheen opnieuw volop en ik wilde natuurlijk in de zee dobberen! CuraƧao is, met uitzondering van enkele mooie baaien, geen mooi eiland. Vrij weinig groen, veel rotzooi, veel te veel auto's en dramatische wegen zonder bordjes, markeringen en werkende stoplichten. Volgens papa en mama een wereld van verschil met bijvoorbeeld Ibiza, waar ze anderhalf jaar geleden waren. Ik zat toen nog in de buik van mama. Uiteindelijk besloten papa en mama om maar om te keren en naar de Piscaderabaai te rijden. En dat was helemaal geen slechte keuze. Dit leuke strandje naast het Hilton was niet al te druk, er waren voldoende ligbedjes en de beachclub Pirate Bay heeft een goede lunchkaart. Ik kreeg van alles om te proeven: van tomatensoep tot tosti en van patatjes tot meloen. Erg veel eet ik trouwens niet als het zo warm is, drinken doe ik gelukkig wel goed.

Tot 16.00 uur zijn we op het strand gebleven. Ik heb lekker gezwommen, in het zand gespeeld en een dutje gedaan, terwijl papa en mama een boekje lagen te lezen. Op de terugweg moesten we nog even de huurauto aftanken en bij het benzinestation kwamen we zomaar Clemens tegen, een kennis van papa en mama en de broer van Sibo. Hij werkt net als Michel bij de marine en woont met zijn vriendin en dochtertje de komende jaren ook in CuraƧao. Toevallig hoor! Mama ging in Jan Thiel nog een paar boodschappen halen terwijl papa en ik buiten bleven wachten. Terug op het resort heb ik nog op de grote veranda gespeeld, maar ik werd al snel weer erg moe. Na een paar hapjes eten en een flesje warme melk lig ik nu alweer lekker naast Stekeltje. De airconditioning staat hier aan dus mijn kamertje is gelukkig niet zo warm. Vanavond arriveert tante Karin ook in CuraƧao. We hadden al van oom Ron gehoord dat ze twee uurtjes vertraging heeft met het vliegtuig, dus we zullen haar waarschijnlijk morgen pas zien. Dan heeft papa ook eindelijk zijn telefoon weer terug!

Fotoā€™s