George Town

🇲🇾

—————

Lebuh Armenian, George Town

Chew Jetty 🍦

—————

Lexis Suites Penang, Teluk Kumbar 😴

—————

Na een goed nachtje moesten we ons uiteraard weer haasten voor het ontbijt. Het was vannacht noodweer geweest en toen we wakker werden regende het nog steeds. Het shuttle busje vertrok om 11.00 uur en we stapten pas na 10.30 uur het restaurant binnen. Een broodje met ei was voor mij echter wel voldoende. Er zaten geen andere mensen in het busje dus we hadden lekker de ruimte. Papa zat achter de chauffeur en die hield wel van een praatje. Alles wat we onderweg zagen werd toegelicht en over voetbal had hij ook wel een mening. We kregen nog wat tips over de stad en rond 11.30 uur werden we gedropt bij Prangin Mall, een groot winkelcentrum. Het regende nog lichtjes maar daar zouden we verder geen last meer van hebben.

George Town is na Kuala Lumpur de grootste stad van Maleisië en het centrum is sinds 2008 werelderfgoed. Vernoemd naar de Britse koning George III was het in 1786 de eerste Britse kolonie in Zuidoost Azië. Vanwege de zeer goede (medische) voorzieningen is George Town niet alleen populair bij toeristen maar ook bij expats en (buitenlandse) studenten. Papa en mama hadden al besloten om fietsen te huren want lopend met de buggy zouden we niet ver komen. We moesten even zoeken naar kinderzitjes maar toen dat ook geregeld was konden we voor slechts 10 ringgit per fiets de hele middag op pad. 

De verhuurder zat in Lebuh Armenian (Armenian Street) en dat is ook het centrum van de befaamde Street Art. We kregen een plattegrond mee waar de fraaiste muurschilderingen werden aangewezen en zo ontstond er een soort puzzeltocht door de grote stad. Op de meeste plekken moesten we wel aansluiten in een rij om foto’s te maken maar dat duurde nooit echt lang. Bij het eerste kunstwerk was er bijvoorbeeld een fiets tegen de muur gemonteerd waar de schildering dan omheen was gemaakt. Zo kon ik op de bagagedrager poseren zodat het net leek alsof ik samen met 2 andere kindjes op de fiets zat!

Bij de zee kwamen we op het terrein van de Clan Jetties, een compleet dorp op palen boven het water waar Chinese clans wonen. De oorsprong hiervan ligt in de 19e eeuw toen Chinese immigranten hun eigen clans vormden zodat ze in hun nieuwe omgeving beter konden overleven en hun tradities konden behouden. Wij hebben een stukje door de Chew Jetty gelopen, van de 8 clans de meest toegankelijke voor toeristen. Papa en mama maakten weer de nodige foto’s, wij kregen een Magnum en mama kocht een leuk tasje met de muurschildering die we kort daarvoor zelf nog hadden gezien. Lang hoeft die Chinese poppenkast echter niet te duren van ons dus we zaten al vrij snel weer op de fiets om de resterende kunstwerkjes op de muren af te vinken. George Town is niet echt geschikt voor fietsers want op de meeste plekken begeef je je gewoon tussen het drukke verkeer op de rijbaan. En dat is hier links van de weg natuurlijk dus uitdaging en armgebaren genoeg. Onderweg kreeg ik nog een croissantje en Nikki een koekje. Ik ben tegenwoordig oud genoeg om rustig te zitten en dingen zelfs leuk te vinden die we zien. Nikki zat vooral te piepen dat ze ‘naar huis’ wilde en daar bedoelde ze dan ons zwembadje in het hotel mee.

We zijn door een paar verschillende wijken gereden en bijna overal werd er druk op straat gekookt. En bij sommige schilderingen stonden er meer mensen foto’s te maken van Nikki en mij dan van de muur... Toen het bijna 15.30 uur was vonden papa en mama het mooi geweest. Het shuttle busje zou ons pas om 20.30 uur weer ophalen maar in die warmte is dat een veel te lange dag voor ons. Het was leuk om 4 uurtjes in deze levendige stad te zijn geweest en met een lekker ijsje stapten we in een taxi. Papa belde het busje netjes af en hij moest eerst 20 dode vliegjes uit ons zwembadje scheppen voordat we een duik durfden te nemen. De rest van de dag gaan we ons op de kamer en in de ballenbak vermaken; het programma voor morgen is nog niet bekend.