Teluk Burau

3 mei 2018 - Pantai Cenang, Maleisië

🇲🇾

—————

Berjaya Langkawi Resort, Teluk Burau 😴

—————

Papa kreeg het slotje van de koffer gisteren vrij snel open. Het zijn 999 mogelijke combinaties en bij 360 was het raak. Blijkbaar was er toch iets versprongen bij het inpakken. Even daarvoor had mama in het restaurant een zeebaars van 500 gram uitgekozen die ze met papa zou delen maar veel vis zat er uiteindelijk niet aan. Dat had ze alleen ook gered. Na een verhaaltje van mama vielen we al snel in slaap met de geluiden van de jungle op de achtergrond. Vandaag werd een rustig dagje aan het zwembad en het strand. Vanaf ons balkon had ik meteen al aapjes gezien en even later zat er zelfs eentje voor de deur. En toen we om 10.00 uur richting het ontbijt liepen stak er een hele familie het straatje over! De kleintjes hingen nog onder de buik van hun mama’s. Na het redelijke doch prijzige buffet hebben we ansichtkaartjes gekocht en daarna gingen we met het busje weer terug naar onze kamers. Lopend naar beneden is nog wel te doen maar omhoog zou een vermoeiende aangelegenheid worden. De nieuwe bikini’s gingen aan en niet veel later lagen we in het prachtige zwembad. Er waren goede ligstoelen genoeg dus daar hoefden we niet om te vechten.

Het grote bad heeft een diepte tot 1 meter 50, een mooie waterval en een barretje waaraan je in het water kunt zitten. Ik heb weer flink geoefend met zwemmen op mijn rug en onder water en zelfs mama verscheen na een tijdje ten tonele! Als papa en mama dan zeggen dat ik iets goed kan wil Nikki zich ook meteen bewijzen met allerlei onzinnige toneelstukjes. Alles voor een beetje aandacht... Boven de jungle hangen voortdurend wolken en toen we gingen verhuizen naar het strand regende het lichtjes. Maar dat was gelukkig van korte duur. In het winkeltje bij de lobby hadden papa en mama emmertjes, schepjes en speeltjes voor ons gekocht dus het feest kon beginnen. En ook op het strand hadden we riante ligstoelen onder een grote parasol van hout.

Papa ging een wandelingetje maken langs het strand en mama had eindelijk eens tijd om een boek te lezen. Het woord ‘teluk’ betekent overigens ‘baai’ en een ‘pantai’ is hier een strand. Maar Pantai Teluk Burau wordt voor toeristen kortweg als Burau Bay aangeduid. Het zeewater is hier ontzettend warm maar ik ben er alleen met mijn voetjes in geweest. Vanaf het moment dat ik een krabbetje zag sprinten hoefde het namelijk niet meer want ik ben nu eenmaal geen held. Een groepje brutale aapjes (makaken) had inmiddels ook het strand bereikt om bij onbeheerde ligbedjes spulletjes te jatten. Dat zorgde voor grappige taferelen met rennende mensen en slimme aapjes. Tussendoor hebben we nog een ijsje gegeten en papa kon eindelijk voor een fatsoenlijk bedrag (10 ringgit) bier drinken. Om het zand af te spoelen keerden we uiteindelijk nog even terug naar het zwembad en rond 17.00 uur was het mooi geweest. Mama kocht chips en waterijsjes in het winkeltje en op de trap naar boven werden we achtervolgd door een nieuwsgierig brilaapje, een zogeheten brillangoer. Dat is het andere soort dat hier in het bos woont.

Na een frisse douche en wat chips was het om 19.30 uur alweer etenstijd. We zaten na een korte stop bij het kleine speeltuintje opnieuw bij het strand omdat 2 andere restaurants alleen een buitenlandse kaart hebben (Thais en Japans). En het 4e restaurant, normaal gesproken met een Maleisische en internationale kaart, had toevallig een Chinees buffet vanavond. Dat zag mama ook niet zo zitten. Nu kreeg ik spaghetti bolognese en verse jus d’orange, Nikki champignonsoep met een broodje, mama risotto met kip en papa een Indiase curry. Op dit moment liggen we uiteraard in onze bedjes. Dat ‘niksen’ vandaag is wel bevallen dus waarschijnlijk gaan we morgen voor hetzelfde recept. Er staan nu trouwens ook wat filmpjes bij deze reis!

Foto’s