Plitvicka Jezera

🇭🇷

—————

Plitvička Jezera, Plitvice Lakes National Park

—————

BeaR’s LOG, Selište Drežničko 😴

—————

Nikki en ik hebben vannacht heerlijk geslapen in ons houten bed en er zijn gelukkig geen beren op bezoek geweest. We deden vanmorgen rustig aan want volgens de weersvoorspellingen zou het zonnetje pas rond 11.00 uur echt doorbreken. Na een geroosterd broodje bij het ontbijt reden we in minder dan 10 minuten naar de meren van Plitvice. Ofwel Plitvička Jezera in het Kroatisch. In de winter kun je daar gratis parkeren en bij ingang 1 liepen we om 11.15 uur via een brug over de weg het park in. 

Papa kocht kaartjes voor 2 dagen. De ticketprijzen zijn momenteel al bijna 4 keer goedkoper dan in het hoogseizoen en voor de tweede dag krijg je nog eens 50% korting. En kinderen jonger dan 7 mogen gratis naar binnen dus Nikki was weer een dagje 6 jaar oud… Papa en mama moesten nu in totaal 40 euro betalen. Helaas zijn de bovenste meren in deze periode niet toegankelijk maar dat was al bekend. Plitvice Lakes National Park is het oudste nationale park van Kroatië en opgericht in 1949. En sinds 1979, het geboortejaar van papa, staat het beschermde natuurgebied op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Ter vergelijking: het Krka National Park, waar we in oktober nog waren, is pas in 1985 opgericht.

Het stromende water van de Korana rivier heeft in duizenden jaren voor dammen van travertijn gezorgd. Dat is een soort kalksteen waar bijvoorbeeld ook het Colosseum in Rome deels uit is opgebouwd. Er zijn 16 meren en 90 watervallen in het park en in het bos leven beren, wolven en zeldzame vogels. Oei, daar wil ik in het donker niet zijn! De meren hebben een smaragdgroene kleur en worden omgeven door kliffen van 40 meter hoog. 

Zoals gezegd waren alleen de onderste meren open en dat zijn er 4: Milanovac, Gavanovac, Kaluđerovac en Novakovića Brod. Die laatste is het laagst gelegen meer van 90 bij 50 meter en gelegen in een kloof van limestone (kalksteen). Tijdens de winter zijn er maar 3 van de 8 wandelroutes open en wij kozen voor route B. Die begint meteen met een slingerende afdaling naar de onderkant van de Veliki Slap, met 78 meter de hoogste waterval van Kroatië. Om daar te komen moesten we via een houten vlonder het meer oversteken. 

In de zomermaanden is het gigantisch druk in het park maar nu waren er maximaal 50 mensen. Alle tijd en ruimte dus om foto’s en filmpjes te maken zonder Aziaten of vadsige Duitsers en Engelsen voor je neus. Van dichtbij was de waterval best wel indrukwekkend en ik vond het mooi om te zien hoe al dat water naar beneden klettert. De route ging verder langs en over het water en onderweg hebben Nikki en ik nog eendjes gevoerd. De boot over het Kozjak meer gaat nu maar 1 keer per uur dus bij het enige restaurant dat open was hebben we wat gegeten in het zonnetje. Mijn enorme hamburger was alleen niet zo lekker.

Kozjak is het grootste meer van het park en de verbinding tussen de bovenste en onderste meren. We zaten om 13.00 uur in de boot en de overtocht van 2 kilometer duurde ongeveer een kwartiertje. Helaas konden we aan de overkant nabij ingang 2 dus niet verder en na een stukje omhoog lopen werden we met een grappig karretje weer richting ingang 1 gereden. Ook dit karretje rijdt nu maar eens per uur. Het laatste gedeelte moesten we nog wel lopen en toen hadden we weer uitzicht van bovenaf. De zon was echter al achter een klif gedraaid waardoor de meren en de grote waterval nu bijna volledig in de schaduw lagen. En dan zijn de kleuren toch wat minder. Om 14.45 uur zaten we weer in de auto.

Via een kleine supermarkt reden we terug naar ons huisje en daar liepen we eerst een stukje de aangrenzende heuvel op. Bijna alle grond in onze straat is eigendom van dezelfde familie. Boven hadden we met een blauwe lucht een mooi uitzicht over het dorp. Daarna was het hoog tijd voor de jacuzzi en dat hebben we allemaal een uurtje volgehouden. Papa kan de massagestralen wel waarderen. We hebben soep en hamburgers gegeten maar die hamburger was nog smeriger dan vanmiddag. Bah! Nu mogen we in pyjama nog even op de iPads spelen voordat we gaan slapen. Mama heeft net een potje eenendertigen gewonnen en dat moest speciaal nog even vermeld worden in dit verslagje!