Amersfoort - Voorthuizen - Kootwijk

🇳🇱

—————

Meander Medisch Centrum, Amersfoort 

Voorthuizen

Kootwijkerzand, Kootwijk

—————

Landgoed De IJsvogel, Voorthuizen 😴

—————

De tapas waren gisteren erg lekker. Tussen de hapjes door konden Nikki en ik ons vermaken in de speelhoek van het restaurant en daar deden we tikkertje met andere kinderen. Om 20.30 uur waren we terug in ons huisje en was het tijd om naar bed te gaan. Ik was toch wel een beetje moe geworden van die lange wandeling. Nikki mocht dit keer boven slapen in het stapelbed en we waren allebei al snel in dromenland.

Rond 00.30 uur schrokken we allemaal wakker van een doffe dreun. Nikki was uit bed gevallen toen ze in het donker naar beneden wilde klimmen! Ze was helemaal overstuur en er lag allemaal bloed op de grond. Waarschijnlijk was ze op de rand van het onderste bed gevallen en nu zat er een gat in haar kin. En ook zaten er 2 voortandjes los. Papa belde de huisartsenpost maar in Barneveld kun je daar alleen overdag terecht. Nu moesten we naar de post bij het ziekenhuis in Amersfoort en dus een half uurtje rijden. Ik was ook een beetje geschrokken en wilde liever weer gaan slapen maar papa en mama konden mij natuurlijk niet alleen achterlaten.

Om 01.15 uur waren we in Amersfoort. Mama had op de achterbank bij ons gezeten en nu ging ze met Nikki naar de dokter toe. Die was erg aardig en ze heeft de kin van Nikki geplakt met een soort lijm. Hechtingen waren gelukkig niet nodig. Toen we om 02.00 uur weer terug waren in onze bungalow zijn Nikki en ik bij mama in bed gekropen en was ons nachtelijke avontuur voorbij. Papa ging in de vrije slaapkamer liggen want er zijn in totaal 6 bedden.

Toen ik vanmorgen om 08.45 uur naast mijn bed stond was ik nog niet helemaal uitgeslapen. Nikki was weer bijgekomen van de schrik maar die pleisters op haar kin en de losse tandjes kon ze toch niet zo waarderen. Ze mocht ook minimaal 24 uur niet zwemmen en dus ging ik na het ontbijt alleen met papa naar het zwembad. Dit keer had ik mijn duikbril mee zodat ik onder water ook wat kon zien. Mama ging met Nikki naar de speeltuin en een stukje wandelen over het park. 

Een uurtje later zaten we in de auto richting de supermarkt om alvast eten voor vanavond te kopen. Nikki en ik moesten allebei in een winkelwagentje zitten omdat we anders niet mee naar binnen mochten. Nadat de boodschappen in de koelkast waren gezet reden we snel door naar Kootwijk waar we rond 13.30 uur hadden afgesproken met oom Bas en oom Jeroen. Het natuurreservaat Kootwijkerzand is het grootste stuifzandgebied van Europa met verschillende wandelroutes. Wij kozen voor het kleinste rondje van 3 kilometer omdat we gisteren al genoeg hadden gelopen. En oom Bas en oom Jeroen hadden in de ochtend al ruim 10 kilometer gewandeld op de Veluwe.

Vanaf de parkeerplaats liepen we het bos in en we zagen al meteen talloze paddenstoelen in verschillende soorten en maten. Daarna liepen we de grote zandvlakte op en konden we een uitkijktoren van 10 meter hoog beklimmen. Nikki en ik mochten de verrekijker van oom Jeroen even lenen zodat we alles goed konden zien. Eenmaal terug beneden liepen we nog een klein stukje door het zand en oom Jeroen liet ons wat afdrukken van dierenpootjes zien. Helaas kwamen we zelf geen dieren tegen maar ‘s nachts lopen daar onder andere hertjes, wilde zwijnen en vossen rond! 

Het laatste stuk van de route ging weer door het bos en ik heb veel mooie natuur gezien. Om 15.30 uur zaten we in de auto en via een tankstation in Stroe reden we met oom Bas en oom Jeroen naar onze bungalow toe. Daar hebben we gezellig chips, popcorn en nootjes gegeten en Nikki en ik gingen vervolgens filmpjes kijken op de iPad. We hebben samen gegeten en rond 19.45 uur gingen onze gasten weer naar huis. 

Nikki wilde ons laatste nachtje in de extra slaapkamer liggen waar papa de 2 bedden tegen elkaar heeft geschoven. De extra kussens en dekbedden liggen op de grond zodat ze er onmogelijk uit kan rollen. Ik lig dus alleen in het stapelbed en heb toch maar gekozen om beneden te liggen. Toch een beetje angstig geworden na die mislukte poging van Nikki om te vliegen... Morgen rijden we rond de middag weer naar huis en ‘s middags gaan we natuurlijk op verjaardag bij oma Rita!