Kassandria - Kalandra

🇬🇷

—————

Kassandria

Possidi Beach, Kalandra ☀️

Pefkochori

Olive’s Life, Kassandra Pallas

—————

Kassandra Palace Hotel & Spa, Kriopigi 😴

—————

Vandaag wilden papa en mama wat meer van het schiereiland Kassandra zien. Eigenlijk is het een gewoon eiland geworden sinds een kanaal de Baai van Toroneos met de Golf van Thermaikos verbindt, want alleen via een brug kun je dit gedeelte van Chalkidiki bereiken. Na de winterslaap van mama zaten we om 10.00 uur bij het ontbijt en dit keer konden we gelukkig weer binnen in het restaurant zitten. Gisteren was het ‘s avonds zo druk dat we moesten uitwijken naar buiten. Met jassen en truien aan tussen de terrasverwarmers want na 20.00 uur wordt het hier snel kouder. Na volgende week gaat het hotel ook dicht en pas eind april weer open.

De streek Chalkidiki in het noorden van Griekenland is nog vrij onbekend. Gelegen in het district Macedonië, en met Polygyros als hoofdstad, is het één van de belangrijkste honinggebieden van het land. Dat verklaart waarschijnlijk ook de vele bijen die we hier nog steeds rond zien vliegen. Het gebied heeft de kenmerkende vorm van een handpalm met 3 vingers: van links naar rechts Kassandra, Sithonia en Agion Oros. Deze laatste ‘vinger’ wordt door de Grieken ook wel Oros Athos of kortweg Athos genoemd, naar de 2.033 hoge berg die het schiereiland domineert.

Athos is een vreemde eend in de bijt met een bijzondere geschiedenis. De Byzantijnse keizer Constantijn IX Monomachos heeft in 1046 het bestaan van Oros Athos als autonome monnikenstaat erkend en bepaald dat er geen ‘baardlozen’, dus geen vrouwen of jongeren, het schiereiland mogen betreden. Ook is het verboden gebied voor alle vrouwelijke dieren! Er zijn 2 uitzonderingen: poezen, om het ongedierte te verjagen in de kloosters. En kippen, want de monniken hebben verse eierdooiers nodig om hun religieuze iconen te kunnen schilderen. In de 20 Orthodoxe kloosters, verspreid over een gebied van 336 vierkante kilometer, leven tegenwoordig nog ongeveer 1.700 monniken in aparte gemeenschappen: 17 Griekse, 1 Bulgaarse, 1 Russische en 1 Servische. Het oudste en belangrijkste klooster is gebouwd in 963. 

Maar het kan nog gekker. Athos heeft na de val van het Byzantijnse Rijk in 1453 de Juliaanse kalender aangehouden die daar werd gebruikt. Hierdoor loopt het dertien dagen achter op de Gregoriaanse kalender die de rest van de wereld aanhoudt. Ook houden ze de Byzantijnse tijd aan, wat inhoudt dat het 00.00 uur is bij zonsondergang. Er is dus een tijdsverschil van enkele uren met de Griekse tijd. Bij zonsopgang worden de monniken in veel kloosters gewekt door een monnik die met een houten hamer op een simandron (houten balk) slaat. Wat een rare gasten! Volgens papa moet het wel heerlijk rustig zijn zonder vrouwen… 

Je kunt op de Egeïsche Zee een boottocht maken langs de kloosters maar de afstand tot de kust moet wel minimaal 500 meter blijven. Wat een poppenkast. Wij laten Athos voor wat het is en blijven voorlopig op Kassandra. Daar was vandaag de weekmarkt in het centraal gelegen Kassandria en om 11.15 uur liep ik op mijn nieuwe slippers tussen de kraampjes. Mama had namelijk 2 paar van Nikki meegenomen en die zijn toch echt te klein voor me. De markt was vrij groot maar ze verkopen bijna alleen maar vis, groente, fruit en kleding. Na een half uurtje hadden we het wel gezien en reden we via Siviri naar Kalandra.

Possidi Beach is een landtong die door de invloeden van de zee steeds van vorm verandert. Het was een kwartiertje lopen naar het uiterste puntje en we kwamen langs een kleine vuurtoren. Aan de ene kant van het smalle strand waren er hoge golven door de wind en aan de andere kant was de zee juist erg rustig. We hebben een half uur in het zonnetje gelegen en papa en mama wilden natuurlijk weer foto’s en filmpjes maken. Rond 13.45 uur liepen we terug naar de auto en ging ons rondje over Kassandra verder richting Nea Skioni. Onze buikjes zaten nog vol maar als we een leuk tentje zouden vinden gingen we misschien toch een hapje eten. 

Er was echter geen kip te bekennen in het haventje van Nea Skioni en dus besloten papa en mama om het schiereiland maar weer over te steken in noordelijke richting. Bij Loutra reden we het binnenland in en kwamen we al snel bij Agia Paraskevi. Naar verluid een traditioneel dorpje op een heuvel maar ook daar was vrijwel niemand op straat te bekennen. In Pefkochori kocht ik aan de boulevard nog een kleine bal voor in het zwembad en daarna reden we via Chaniotis en Polychrono terug naar het resort. 

Onderweg wilde mama in het gehucht Kassandra Pallas nog even stoppen bij een delicatessenwinkel van Olive’s Life. Allemaal producten met olijven of olijfolie van de Peloponnesos: het grootste schiereiland van Griekenland en dat ten westen van de hoofdstad Athene ligt. Een aardige mevrouw gaf wat uitleg en papa en mama kochten diverse kleine flesjes. Grote flessen mogen helaas niet mee met het vliegtuig omdat we alleen handbagage hebben. Ik lust geen olijven dus ik geloofde het wel een beetje. Nikki en ik kregen nog wel een gratis zeepje omdat die mevrouw ons zo mooi vond.

Rond 15.30 uur was het tijd om te zwemmen. Eerst in het koude water buiten waar vele bijen ons weer gezelschap hielden. We hebben patatjes met ketchup gegeten en lekker in de zon gelegen. Net nog even naar het binnenzwembad en daarna snel een warm bad. Want het buffet gaat hier om 19.00 uur open en als je binnen wilt zitten moet je vroeg zijn! Dat is inmiddels gelukt. Morgen gaan we naar ons volgende huisje in Nea Poteidaia en ook daar blijven we 3 nachtjes. En dan hebben we geen zwembad maar een jacuzzi zodat het ‘s avonds ook lekker warm is!