Valldemossa - Port de Sóller - Fornalutx

🇪🇸

—————

Valldemossa

Port de Sóller 🍺 🥣

Fornalutx

—————

Globales Nova, Palmanova 😴

—————

Papa was vandaag zelfs als eerste wakker dus we hebben allemaal lekker uitgeslapen. Na een stokbroodje en een croissantje zaten we nu al om 10.15 uur in de auto want papa en mama wilden een paar dorpjes in het noordwesten van Mallorca bekijken. We reden eerst naar Valldemossa en ongeveer halverwege zaten we al tussen de bergen van de Serra de Tramuntana. De hoogste top van dit gebergte ligt op 1.445 meter maar zo hoog kwamen wij zelf niet.

Valldemossa is een soort pelgrimsoord voor Mallorcanen op 420 meter hoogte. De patroonheilige Santa Catalina Tomàs werd hier in de 16e eeuw geboren en bijna alle huizen hebben naast de voordeur een tegel hangen ter nagedachtenis aan haar en natuurlijk als ‘bescherming’. Daarnaast is het dorp internationaal bekend geworden als tijdelijke woonplaats van de Poolse componist Frédéric Chopin. Hij verbleef hier in de 19e eeuw 4 maanden in het klooster van de Kartuizers. Wij hebben dit klooster alleen van de buitenkant gezien toen we om 11.00 uur eerst de auto op een parkeerterrein hadden gezet. Mama moest bij de parkeermeter nog even laten zien hoe handig ze is toen de muntjes in het apparaat bleven hangen. 

We liepen een rondje over ouderwetse keien door het mooie dorpje. Helaas is het centrum niet autovrij, moest Nikki de hele tijd plassen en was ik een beetje moe. Het was op die hoogte wel iets koeler dan aan het strand maar nog steeds behoorlijk warm om door steile straatjes te slenteren. Ik heb nu ook mijn eigen fototoestel dus af en toe schiet ik mooie plaatjes van de meest onzinnige dingen. Toen het rondje af was mochten we nog iets uitzoeken in een winkeltje waar de mondkapjes weer eens op moesten. Allebei een grappig spelletje waar we de rest van de dag zoet mee waren.

Van het noordwesten naar het noordoosten loopt de MA-10, de mooiste autoroute op Mallorca. Slingerend tussen de bergen en langs de kust met de nodige haarspeldbochten, olijfbomen, fraaie uitzichten en authentieke dorpjes. Via deze weg reden we verder richting Port de Sóller waarbij we onderweg het prachtig gelegen Deià passeerden. Papa en mama hadden echter geen zin om overal uit te stappen omdat het zwembad anders al dicht zou zijn als we weer terug waren. Om 13.00 uur stond de auto dan ook in een garage geparkeerd in de geweldige baai van Port de Sóller. Volgens mama kon dit gratis omdat de slagbomen aan beide kanten niet in gebruik waren.

We gingen eerst lunchen aan de boulevard en mijn pizza margherita en verse jus d’orange waren erg lekker. Daarna even onze voetjes in de zee op het leuke strandje en een kleine wandeling naar de talrijke bootjes in het haventje. Vanuit het centrum van Sóller rijdt er een ouderwetse houten tram naar Port de Sóller en weer terug en die zagen we nog rijden. Na wat foto’s en een ijsje kwamen we rond 14.30 uur terug bij de parkeergarage en daar kregen papa en mama hun kadootje: een parkeerbon! Het was natuurlijk helemaal niet gratis en de politie was druk bezig om rondjes te lopen. Verscholen achter een muurtje stond er ergens een parkeermeter op een hogere verdieping maar die hadden wij niet gezien. Totale kosten 140 euro waarvan 80 euro boete, 15 euro parkeerkosten en 45 euro administratiekosten van het autoverhuurbedrijf die later zullen volgen. Zonde! Met een beetje geluk blijft de schade nog beperkt want als je hier binnen 20 dagen betaalt bij een bank krijg je 50% korting en dan vallen de administratiekosten waarschijnlijk ook weg. Wordt vervolgd...

Laatste halte was het nabijgelegen Fornalutx dat al 2 keer tot mooiste dorpje van Spanje is gekroond. Ook dit dorpje met ruim 700 inwoners is tegen een berg gebouwd met talloze trappetjes van oude keien. Mooi om te zien en zelfs Nikki vond trappetjes lopen helemaal leuk dit keer. Toen we aankwamen moest mama nog 2 oude Spaanse vrouwtjes helpen met achteruit rijden nadat we elkaar in een smal straatje tegemoet kwamen. Vrouwen en auto’s blijft volgens papa een lastige combinatie...

Omdat het nog 40 minuten rijden was naar Palmanova hielden we het na een kort rondje voor gezien. Je kunt in die omgeving prachtige wandelroutes maken maar daar zijn Nikki en ik nog wat te klein voor. Om 16.30 uur waren we terug waardoor we nog anderhalf uur naar het zwembad konden. Daar zagen we ook het jurkje van Nikki en het t-shirt van papa weer terug die we gisteren onder de parasol hadden laten hangen; die had de schoonmaker netjes voor ons opgeborgen. Net als gisteravond gingen we eenvoudig eten: stokbrood en knakworstjes van de supermarkt en papa een broodje kebab bij de kiosk tegenover ons complex waar ik gisteren een hamburger en hotdog vandaan had. Nog een ijsje toe (watermeloen!) en nu weer lekker slapen. Tot morgen!