Kilim Geoforest Park

🇲🇾

—————

Kampong Kilim, Kilim Geoforest Park

Hole in the Wall 🍺 🥣

Oriental Village, Pantai Kok 🍦

—————

Berjaya Langkawi Resort, Teluk Burau 😴

—————

Voor het eerst sinds een week moest vanmorgen dus de wekker worden gezet. Na een snel ontbijtje reden we om 09.15 uur in een luxe busje naar het Kilim Geoforest Park in het noordoosten van het eiland. Dat maakt weer onderdeel uit van het Langkawi Geopark, een archipel van 99 eilanden rond het hoofdeiland Langkawi dat door UNESCO is erkend. Het zijn eigenlijk 104 eilanden maar 99 vond men een mooier getal en bovendien heeft dat een bijzondere betekenis in die idiote Islam... De archipel wordt in Maleisië ook wel ‘The Jewel of Kedah’ genoemd, verwijzend naar 1 van de 13 staten die grotendeels op het vasteland ligt. Wereldwijd zijn er inmiddels 135 van dit soort parken maar Langkawi is uniek vanwege de rotsformaties van kalksteen.

Met een zwemvestje in de hand liepen we eerst een stukje langs een opgedroogde zijtak van de Kilim rivier naar onze boot. Het was nog laag water. Onze groep bestond uit 16 mensen waaronder gids Roy en de kapitein. We zaten mooi in de schaduw achterin. De eerste halte was een vleermuizengrot en daar houdt mama nooit zo van. Maar de grot was gelukkig niet zo groot en buiten konden we wel goed de drooggelegde wortels van de mangrove zien. Roy vertelde dat er tussen eb en vloed ongeveer 2,75 meter verschil zit en dat slechts binnen 6 uurtjes! In de grot werd er een Engels vrouwtje niet helemaal lekker en samen met haar sullige vriendje hielden ze het meteen voor gezien. Mooi zo, meer ruimte voor ons aan boord!

Daarna was het tijd om adelaars te spotten en dat was geen enkel probleem. Tientallen mooie exemplaren cirkelden boven ons door de lucht en af en toe nam er eentje een duik om iets uit de rivier te vissen. Roy vertelde dat ze vroeger in een gebied bij de luchthaven zaten maar vanwege het toenemende toerisme moest er uitgebreid en dus gekapt worden. De adelaars werden toen met sardientjes en later kippenvelletjes naar de Kilim rivier gelokt en voor de toeristen was dat voeren meteen een garantie om ze te zien. De meeste tours voeren nu zelf niet meer omdat er anders een ongezonde verhouding tussen de adelaars en de slangen zou kunnen ontstaan. Slangen zijn namelijk hun lievelingseten en het is de bedoeling dat ze hier zelf op gaan jagen.

Over slangen gesproken: die hebben we dus ook gezien! Twee stuks om precies te zijn, op takken boven het water. Volgens Roy is er op de hele wereld maar 1 soort giftiger dan degene die een paar meter bij ons vandaan zat. Het gif van 1 beet zou 4 volwassenen kunnen doden! De vent met overgewicht die naast papa zat sprong van schrik meteen naar de andere kant van de boot, haha! En even verderop zagen we kleine en grote varanen waarvan er ook eentje in het water zwom. In plaats van een boottour kun je ook kajakken met deze organisatie, Dev’s Adventure Tours. Voor Nikki en mij was dat natuurlijk geen optie maar volgens papa en mama zou je in een kajak toch niet zo lekker zitten met deze beestjes om je heen.

Ik vond het leuk om ze allemaal te spotten maar het racen met de boot op brede stukken van de rivier was helemaal geweldig. Rond de middag hielden we de mangrove voor gezien en moest bij iedereen het zwemvest aan. Vol gas richting open zee en naar een eiland met een wit strandje boven Langkawi. Daar mochten we 20 minuutjes zwemmen en Nikki en ik hebben met papa even in zee gedobberd. Totdat mama het feestje kwam verpesten door vanaf het strand te roepen dat er ergens een kleine zee-egel op de bodem lag. Binnen 3 seconden was ik uit het water! Op de terugweg kwamen we volgens de telefoons van papa en mama nog op Thaise (zee)bodem en in de verte konden we enkele eilanden die bij Thailand horen ook al zien liggen. 

Lunchen gingen we om 13.00 uur bij Hole in the Wall, een drijvend restaurant op de Kilim rivier. Het menu bestond uit soep met kip of garnalen, rijst met kip of garnalen, vers fruit en een drankje. En speciaal voor Nikki en mij patatjes met mayonaise en ketchup! Verrassend goed eten op een bijzondere locatie. Achter het restaurant zit een viskwekerij en daar heb ik nog een paar enorme exemplaren en een rog gezien. Na een uurtje stapten we weer in de boot en 2 minuten later waren we terug bij het beginpunt. Het was een prachtige tour en volgens mama zelfs de mooiste die ze ooit heeft gemaakt. In het busje naar ons resort zaten we naast een stelletje uit Irak en de man vond dat papa mooie dochters heeft. Daar ben ik het natuurlijk mee eens! Rond 14.30 uur stonden we weer in de lobby.

Mama wilde nog wat souvenirtjes kopen dus we gingen meteen door naar Oriental Village. Ook wij mochten natuurlijk wat leuks uitzoeken en we kregen het beloofde ijsje. Terug op de kamer zijn we eerst een beetje afgekoeld onder de airconditioning en daarna zochten we tot 18.00 uur het zwembad op. De aapjes hadden speelkwartier in enkele hoge bomen rond het bad en dat was leuk om te zien. Na het eten in ons vertrouwde restaurant zaten we in het shuttle busje alvast slaapliedjes te zingen, tot groot vermaak van een ouder echtpaar uit Australië. Het duurde dan ook niet lang voordat onze oogjes dicht vielen. Morgen wordt onze laatste volle dag hier en die gaan we in stijl beleven: lekker niks doen!