Jan Thiel - Willemstad - Monarch

🇨🇼

—————

Curaçao Cruise Terminal, Otrabanda, Willemstad

—————

Monarch, Pullmantur Cruises 😴

—————

Woensdag hoefden we pas om 12.00 uur uit te checken, maar we waren door mij natuurlijk alweer vroeg wakker. We hebben rustig ontbeten en het duurde nog een tijdje voordat alle bende weer in de koffers was gepropt. Papa heeft nog wat biertjes die over waren bij de onderburen neergezet. Om 11.30 uur stond bij de receptie de taxi al klaar die ons naar Willemstad bracht. Daar moesten we in de lobby van het hotel wachten totdat we opgehaald werden voor de transfer naar de Monarch, en we zagen de boot al liggen. Het Renaissance Curaçao is een gigantisch hotel waar we dus nog terug zullen komen. We werden in een volgepropt busje naar een kantoortje van de douane gereden, omdat we Curaçao natuurlijk officieel weer uit gingen. Daar moesten we een tijdje wachten en ik kreeg ondertussen een broodje. De aanhangwagen (waarin de koffers zaten) had inmiddels een lekke band, maar de chauffeur reed er gelukkig mee door. Dat scheelde weer. Bij de boot moest papa in de volle zon in een lange rij staan om de koffers af te geven, en die werden later weer bij de hut gebracht. Eenmaal aan boord moesten eerst alle tassen nog door een scanner, en bij de receptie op het 4e dek kwamen we weer in een lange rij terecht voor het inchecken. Wachten, wachten en nog eens wachten, en papa heeft al zo weinig geduld...

Om 14.30 uur konden we onze hut in, nummer 8012 op het 8e dek. We hadden nog een half uurtje om wat te eten voordat de verplichte instructies begonnen. In het restaurant kwamen we ook tante Karin weer tegen die bijna helemaal beneden op het 2e dek slaapt. De boot vertrok om 16.00 uur uit de haven en dat is vanaf de bovenste dekken altijd een mooi gezicht. De bekende Pontjesbrug ging voor ons open en er werd getoeterd en gezwaaid. Papa en mama namen wat fotootjes en gingen toen een drankje doen bij het zwembad op het 11e dek. Tijdens het avondeten zagen we de lichtjes van Aruba al op korte afstand. We zullen trouwens elke dag in het buffetrestaurant eten. Dan zijn we wat flexibeler met de tijden en kunnen we ook wat vroeger aanschuiven. Mijn eerste nachtje op een cruiseschip was geen beste. Het bedje is prima maar ik moet weer even wennen aan alle nieuwe dingen. Ik ben om 01.00 uur en om 04.30 uur huilend wakker geworden en probeerde om zoveel mogelijk mensen naast ons ook uit hun bed te schreeuwen. Met die dunne wandjes hier moet dat geen probleem zijn. De roomservice kwam midden in de nacht nog een kannetje met heet water brengen zodat er een flesje melk gemaakt kon worden; we hebben hier helaas geen waterkoker op de kamer.

Papa ging uiteindelijk om 06.00 uur maar een rondje met mij lopen en toen was ik meteen weer vrolijk. Op het 7e dek kun je helemaal buitenom wandelen en dat vind ik natuurlijk erg leuk. Ook zijn we nog op het 14e en hoogste dek geweest. Daar heb je rondom een mooi panoramazicht en de vloerbedekking is ideaal om lekker rond te kruipen. Er kunnen maximaal 2.744 mensen op deze boot en bij een volledige bezetting zijn er maar liefst 858 personeelsleden aanwezig. Onze housekeeper is erg vriendelijk en komt uit Honduras; daar is mama al eens geweest. Van 08.00 uur tot 09.30 uur heb ik nog een dutje gedaan op het grote bed en daarna gingen we ontbijten. Ik heb voor de eerste keer normale melk gedronken en dat vind ik best wel lekker. Dat geklooi met die poeder hoeft dan gelukkig ook niet meer. Deze dag moesten we verder op de boot blijven omdat de afstand van Curaçao naar Panama te groot is om alleen ’s nachts te overbruggen. Het tijdsverschil is inmiddels ook van 5 naar 6 uurtjes gegaan. We hebben een mooi plekje in de schaduw uitgezocht op het 12e dek. Er zijn gelukkig ruim voldoende ligbedjes aan boord zodat we daar niet om hoeven te knokken. Bij de lunch kwamen we tante Karin nog tegen. Haar groep kreeg een rondleiding en daar zaten de meesten niet echt op te wachten. Ik heb nog heerlijk in het kinderbadje gedobberd met papa, maar tussendoor slapen doe ik bijna niet. Jengelen wel daarentegen!

Misschien komt dat ook wel door de rode vlekjes op mijn buikje en rug. Papa en mama zijn nog even langs de dokter geweest op het 1e dek om daarvoor een middeltje te halen. Volgens de dokter zijn warmte en vochtige kleding de oorzaak en ik krijg nu een crème tegen de jeuk. Voor dat 'consult' moesten papa en mama wel even 49 dollar betalen, terwijl ze dat zelf ook wel hadden kunnen verzinnen. We hebben nog snel wat gegeten want mama en ik waren inmiddels erg moe. Het was gezellig druk bij het buffet en volgens papa weegt de gemiddelde Zuid-Amerikaan meer dan 100 kilo. Het merendeel is gelukkig wel vriendelijker en socialer dan de vele Noord-Amerikanen die papa en mama bij hun vorige cruise aan boord hadden. Ze vinden mij bovendien helemaal geweldig met mijn vrolijke, blonde koppie. Ik ben echt een ware attractie aan boord tussen al die donkere latino's! Morgen leggen we rond 09.00 uur aan in Colón en om 09.15 uur moeten we in het theater verzamelen. We gaan op excursie naar het Panamakanaal en dat tripje zal ongeveer 5 uurtjes gaan duren. Ik ben benieuwd!