Hua Hin

🇹🇭

—————

Hua Hin Railway Station

Chao Lay 🍺 🥣

—————

Hotel Ayrest, Hua Hin 😴

—————

Een rustig dagje vandaag. Ontbijtje om 09.30 uur, en daar zeiden we het stelletje nog even gedag dat rond de middag met de bus naar Bangkok vertrok en morgen weer terug naar Zweden vliegt. Om 12.00 uur lieten we ons met het shuttle busje afzetten bij het Hua Hin Railway Station. Dit authentieke treinstation behoort tot de oudste en mooiste van Thailand, en de houten wachtruimte wordt nu nog altijd gebruikt als ontvangstruimte als de Koninklijke familie per trein naar Hua Hin reist. Hier staan namelijk ook 2 paleizen die als buitenverblijf dienen. Na een paar foto's liepen we terug naar het strand waar we om 13.20 uur weer opgepikt zouden worden. Onderweg heeft papa Amerikaanse dollars omgewisseld voor Thaise baht, want dollars raken we bijna niet kwijt. In een supermarkt kochten papa en mama nog drankjes, bananen, chips en broodjes. En ijsjes voor mama en mij! Terug in het hotel hebben we lekker de hele middag op het balkon en in de jacuzzi gezeten. Nikki heeft lang geslapen en ik wilde later ook een uurtje liggen. Papa en mama hadden toen eindelijk even tijd om een boekje te lezen! Papa kwam zelfs tot 50 bladzijden in de biografie van Roger Federer die thuis al maanden op zijn nachtkastje lag.

Om 17.00 uur gingen we weer terug naar het centrum om een hapje te eten op de pier. De naam Hua Hin betekent trouwens letterlijk 'stenen hoofd'. We gingen weer bij Chao Lay zitten, maar omdat we nu een uurtje eerder waren was het nog wat rustiger. Lekker gegeten opnieuw. Rib Eye met pepersaus voor papa, zeebaars met kreeftensaus voor mama en lasagne voor mij. Samen met een glas cola, een biertje en 2 glazen appelsap kost dat hier maar 1.170 baht, omgerekend ongeveer 32 euro. Papa twijfelt nog of hij een maatpak gaat bestellen bij een kleermaker. We zijn even binnen geweest in het winkeltje waar de Zweedse jongen van alles had gekocht maar het is toch allemaal vrij wazig. Stoffen van verschillende kwaliteit, met uiteraard verschillende prijzen, en daar kan dan ook weer eindeloos over onderhandeld worden. Je weet bovendien ook niet wat je uiteindelijk krijgt en veelal moet er 50% vooruit betaald worden. Misschien morgen nog even verder kijken. Ik kreeg in een andere winkel een leuke, roze paraplu tegen de zon, en toen stond om 19.20 uur het shuttle busje alweer voor ons klaar bij de Clock Tower. Nikki en ik waren de hele dag weer vrolijk en we liggen nu allebei lekker in bed. Morgen gaan we naar olifantjes kijken dus daar wil ik niets van missen! Net buiten het stadje ligt namelijk de Hutsadin Elephant Foundation en dat schijnt erg bijzonder te zijn. We gaan het zien, en jullie horen 's avonds hoe het was!