Edinburgh

🏴󠁧󠁢󠁳󠁣󠁴󠁿

—————

Royal Mile 🍺 🥣

Edinburgh Zoo

—————

Ailsa Craig Hotel, Edinburgh 😴

—————

Na een goede nacht werd ik om 07.30 uur weer vrolijk wakker. Eerst een beetje stoeien met papa en toen in bad met mama. Het water was alleen nog iets te warm, en toen heb ik van de schrik op de vloerbedekking in de kamer geplast. Om 10.30 uur hadden we ontbeten en stonden we buiten in het zonnetje. Het stormde wel weer, dat is hier blijkbaar elke dag zo. Daarom zien de meeste Schotten er waarschijnlijk ook zo bleek en ongezond uit. We liepen richting de oude stad en kwamen onderweg langs Waverley, een mooi overdekt treinstation. Via een steile weg omhoog waren we na een kwartiertje bij High Street, een druk gedeelte van de Royal Mile. De oude stad van Edinburgh, Auld Reekie, kent een rijke geschiedenis van spookverhalen en gruwelijke misdrijven. Een leuke buurt dus. Via de South Bridge liepen we een stukje verder in zuidwaartse richting. Onder deze brug ligt een doolhof van muffige en donkere gewelven die alleen maar met betaalde tours toegankelijk zijn. Helaas mogen er geen kinderen mee die jonger zijn dan 5 jaar. Papa twijfelde nog even om mij achter te laten, maar dat mocht gelukkig niet van mama!

Het was een leuk rondje door steile straatjes en het zonnetje bleef er redelijk bij. Onderweg natuurlijk weer veel fraaie pandjes gezien, en we staken het grote terrein van de universiteit nog over. Op de George IV Bridge zit de Frankenstein Pub, en daar zouden we rond 12.00 uur een hapje gaan eten. Het was echter uitgestorven en mama vond de inrichting toch wel een beetje griezelig. Ze gebruikt mij dan altijd als excuus om zelf weg te kunnen, heel slim! Uiteindelijk hebben we in een smal steegje lekker gegeten en was ik iedereen weer aan het inpalmen met mijn lach. Opnieuw soep en een broodje, want echt culinair zijn die Schotten niet. Nadat ik was uitgezwaaid zijn we in de taxi gestapt richting Edinburgh Zoo. Die hoge taxi's hier zijn trouwens ontzettend handig, want je kunt aan 2 kanten eenvoudig instappen en de kinderwagen hoeft niet opgevouwen te worden.

Toen we 20 minuten later bij de dierentuin waren, was ik inmiddels wel ingedommeld. Dat was natuurlijk weer een mooie timing, want we zouden net naar de beestjes gaan kijken en dat vind ik altijd geweldig. Gelukkig was het maar een kort dutje en hoefde ik bijna niets te missen. Deze dierentuin heeft 2 reuzenpanda's, maar die kun je normaal gesproken alleen op vooraf gereserveerde tijden bezichtigen. Wij hadden pech want alle sessies waren natuurlijk al volgeboekt. Papa en mama wisten echter op een listige manier naar binnen te glippen, zodat we toch even bij ze konden kijken. Panda's zijn erg leuk, die wil ik thuis ook wel hebben! De volgende stop was bij de pinguïns die om 14.15 uur een kleine show gaven. Daarna begonnen we aan de klim naar het hoogste punt. Edinburgh Zoo is op een heuvel gebouwd en zeer mooi aangelegd. Eenmaal boven is de afdaling langs alle dieren een stukje aangenamer. Ik maak er tegenwoordig wel een sport van om steeds heel snel de verkeerde kant op te waggelen. En als papa of mama mij dan in de kraag grijpt word ik hysterisch. Papa noemt mij een gifkikker!

Ik heb nog leeuwen, koala's, tijgers, aapjes, beren en flamingo's gezien voordat we uiteindelijk om 16.00 uur weer buiten de poort stonden. Even later waren we met de taxi alweer in de buurt van ons hotel, en bij een Amerikaans restaurant gingen we een hapje eten. Daar zaten we in een mooi hoekje en kon ik weer lekker tussen de tafels en stoelen door rennen. Mijn knie is inmiddels wel helemaal rood, omdat ik me gewoon op de grond laat vallen als ik te hard ren. De serveersters waren allemaal gek op me en ik werd dan ook voortdurend opgetild en geknuffeld. Die aandacht bevalt me altijd wel, en toen ik mijn dierenboekje aan een serveerster liet zien kreeg ik zomaar een lesje Engels. Mijn diner bestond vandaag uit patatjes en een hamburger met kaas. Na een paar hapjes hield ik het alweer voor gezien want dat eten hier is niet zo geweldig. Alleen als ik zelf mag prikken met de vork belandt er af en toe iets in mijn buikje en niet op de grond. Ik vind het ook ontzettend leuk om de ketchup van de patatjes af te likken en ze dan door de tent de smijten. Of om al mijn vingers in de ketchup te dopen en ze dan in mijn mond te stoppen. Papa haalde nog een geintje uit door Franse mosterd door de ketchup te mengen, toen keek ik even heel erg zuur... Papa keek zelf trouwens ook nog een keer zuur toen hij zijn telefoon liet vallen. Nu is voor de 3e keer in 5 maanden tijd het scherm stuk. Rond 18.00 uur hadden we afgerekend en gingen we nog even langs de kleine supermarkt voor nieuwe melk. Papa kocht weer biertjes voor ‘s avonds, maar ze kennen hier geen losse blikjes of kleine flesjes. Alleen maar enorme flessen uit allerlei verre landen. Na Spanje en Singapore was vandaag Japan aan de beurt. Op de hotelkamer hebben we nog gezellig een uurtje gespeeld en toen ben ik gaan slapen. Morgen vliegen we om 11.00 uur terug naar Nederland en dan kan ik gelukkig mijn konijntjes Tada en Dada weer zien.