Winterberg - Lage Vuursche - Zuid-Scharwoude

-7 °C 🇳🇱 🇩🇪

—————

Haus Am Anger, Siedlinghausen 😴

—————

Rauer Busch, Winterberg ⛷️

Skihütte Rauer Busch, Winterberg 🍺 🥣

Postwiese, Neuastenberg ⛷️

Brauhaus Neue Mitte, Winterberg

Lage Vuursche 🍺 🥣

—————

Zuid-Scharwoude 🏠

—————

Dit keer helaas geen korte verhaaltjes, maar 1 langer verslag nu we weer terug zijn in Nederland. Omdat Maud ook mee was heb ik geen tijd gehad om te kunnen schrijven, want de hele dag spelen is dan toch leuker! Donderdag werd ik om 11.30 uur door papa uit school gehaald en een half uurtje later waren we onderweg naar Winterberg. Oom Bas en oom Jeroen waren al eerder op pad gegaan en Sjaak, Yvonne, Ruben en Maud zouden juist iets later vertrekken. Vorig jaar ben ik ook met papa, mama en Nikki in Winterberg geweest, en dat was toen erg gezellig in de sneeuw. Nu waren we er dus met 10 personen en sliepen we in een heel groot huis. We moesten een kleine 400 kilometer rijden en dat ging redelijk vlotjes. Omdat Nikki steeds haar speentje door de auto zat te smijten, hebben we wel de nodige tankstations gezien. Maar dat gebeurde natuurlijk ook om te tanken en een broodje rookworst voor mij te kopen. En net voor de grens was de ruitenwisservloeistof ook nog eens op.

Eenmaal in Duitsland kon papa het gaspedaal gelukkig weer intrappen en om 16.15 uur waren we bij het vrijstaande huis in Siedlinghausen. Dat behoort net als vele andere dorpjes tot de gemeente Winterberg, en het is een kwartiertje rijden naar de skipistes. Oom Bas en oom Jeroen hadden al boodschappen gedaan dus we hoefden de deur niet meer uit. Maud en ik gingen meteen het huis verkennen en overal met speelgoed strooien. Drie enorme verdiepingen met in totaal 14 normale bedden en 2 babybedjes. Daarnaast nog een grote kelder, 2 prachtige badkamers, een gezellige houtkachel en een zeer complete keuken. Helaas viel het diner een beetje tegen. Oom Bas en oom Jeroen stonden een uur in de keuken, maar het resultaat was een plakkerige pasta met een flauw en waterig sausje. Gelukkig kon ik er met een beetje geraspte kaas nog iets van maken! Na het eten moesten we meteen naar bed en ik mocht met Maud op 1 kamer slapen. We moesten wel beloven dat we 's nachts niet gingen spoken! Nikki sliep naast haar knuffeltje Lammie bij papa en mama op de kamer.

Vrijdag werd een prachtige dag. Oom Bas en oom Jeroen gingen samen met Sjaak al vroeg weg om te skiën, maar de rest deed rustig aan. Rond 10.15 uur zaten we in de auto richting Winterberg, en nadat we de auto's hadden geparkeerd liepen we naar de piste. Het zonnetje scheen en de lucht was blauw, maar het was met -7 graden wel erg koud. Goed aankleden dus! We konden lekker een uurtje sleeën en daarna hebben we nog een kleine wandeling gemaakt door het bos. Als lunch heb ik in Skihütte Rauer Busch patatjes en een frikandel gegeten. Nikki was net als ik blij dat we binnen zaten, want zij houdt ook niet zo van die kou. Dat hebben we van mama! Oom Bas, oom Jeroen en Sjaak schoven even later ook gezellig aan en toen alle buikjes weer vol waren hebben we in de sneeuw nog wat foto’s gemaakt. Papa was buiten adem toen hij met ons nog een paar keer van de berg af moest rennen met het sleetje. Geen beste conditie...

Vervolgens hebben we snel wat boodschappen gedaan bij de Lidl in Winterberg, en toen was het tijd om terug naar het huis te gaan. Helaas plakte de poederachtige sneeuw in de enorme tuin niet goed genoeg om een grote sneeuwpop te kunnen maken. Jammer! Maar binnen konden we ons natuurlijk ook uitstekend vermaken met al dat speelgoed. Papa en Sjaak gingen pizza's halen in het dorp en na het eten mochten we nog even spelen. Ik wilde dit keer niet bij Maud op de kamer slapen en koos liever voor het tweede babybedje op de kamer van papa en mama. Af en toe ben ik gewoon een beetje raar! Net als Nikki trouwens. Zij heeft de gewoonte om 's nachts voortdurend te gymnastieken in haar bedje, en dat gepiep en gekraak maakt best veel lawaai. Papa werd er af en toe helemaal gek van!

Zaterdag was het 10 graden warmer dan vrijdag, maar de zon hebben we helaas niet gezien. Oom Bas en oom Jeroen gingen dit keer met Yvonne skiën. Mama geloofde het wel en bleef liever bij ons. Pas om 11.15 uur zaten we in de auto omdat we natuurlijk toch iets wilden doen. We zouden even gaan kijken bij de panoramabrug in Winterberg, omdat je daar een mooi uitzicht en een leuk wandelpad speciaal voor kinderen zou hebben. Inmiddels was het echter zo mistig geworden dat we die brug amper nog konden zien. Een beetje zonde om daar entreegeld voor te betalen, dus papa en mama besloten toen om maar snel door te rijden naar het dorpje Neuastenberg. Vorig jaar sliepen we daar in een groot resort aan de piste. Dit keer was het veel drukker en boven aan de weg konden we de auto's dan ook niet kwijt. We reden iets verder naar beneden en daar vonden we een mooi plekje om weer met de sleetjes te spelen. Een grote berg met sneeuw waar we lekker vanaf konden glijden. Papa wilde ook even met Nikki sleeën maar zij vond het leuker om een dutje te doen in de kinderwagen. Na een uurtje was het alweer tijd om te eten. Bij de Postwiese waren alle parkeerplaatsen nog steeds bezet en dus reden we terug naar Winterberg. Mama had verteld dat daar een bobslee stond op een pleintje en Ruben zou dat waarschijnlijk erg leuk vinden. Maar helaas, de bobslee was ingeruild voor een standbeeld van een paar malloten. Brauhaus Neue Mitte stond er gelukkig nog wel, want daar hadden we vorig jaar lekker gegeten.

Ook dit keer koos ik voor een frikandel met patatjes en ketchup. En voor een flesje Fristi natuurlijk, want dat is inmiddels mijn favoriete drankje! We hadden een rond tafeltje in de serre en Nikki kreeg een broodje in de kinderwagen. Mama bestelde tomatensoep en een tosti, en papa een enorme schnitzel met een raar, groen biertje. Na het eten liepen we meteen terug naar de auto want we vonden het wel weer mooi geweest. Mist en motregen zijn niet ideaal om buiten rond te banjeren. In de tuin van ons vakantiehuis ging Maud even oefenen op mijn ski's, terwijl ik binnen aan het spelen was. Papa ging nog een rondje lopen door het aangrenzende park om wat foto's vanaf de berghelling te kunnen maken. Omdat er nog veel pasta over was van vrijdag hebben we dat ’s avonds maar opnieuw gegeten. Oom Bas, oom Jeroen en Yvonne hadden ook een mooie dag, maar vanwege de drukte op de pistes waren ze wel iets eerder terug. Oom Jeroen was nog uit een kinderlift gerold, hahaha! Ik ben weer samen met Ruben, Maud en Nikki in bad geweest, en daarna hebben papa en ik met een potje tafelvoetbal dik gewonnen van Sjaak en Ruben! Mijn babybedje lag vervolgens weer heerlijk, dus Nijn en ik werden vanmorgen om 07.30 uur uitgerust en vrolijk wakker.

Vandaag moesten we om 10.00 uur vertrekken. Eerst ontbijten, toen een beetje opruimen en daarna de spulletjes weer in de auto's zetten. Precies op tijd reden we de straat Am Anger uit. Het was weer flink aan het dooien dus we hebben veel geluk gehad dit weekend. Het gras was op veel plekken al zichtbaar onder de sneeuw en komende week gaat het helemaal niet meer vriezen. Als we een weekje later waren gegaan dan hadden we waarschijnlijk alleen maar boswandelingen kunnen maken... Papa vloog weer ouderwets over de Duitse snelwegen, terwijl Nikki en ik een klein dutje deden op de achterbank. Binnen 2 uurtjes waren we al bij de grens en daar nam mama voor de zekerheid het stuur maar over. Dat scheelt boetes. We hadden afgesproken bij een pannenkoekenhuis in Lage Vuursche, en daar waren we uiteindelijk een half uurtje eerder dan de rest. Zo konden we wel alvast de grootste tafel in het midden bezet houden. Ik hou zelf niet zo van pannenkoeken dus voor mij werd er tomatensoep, een broodje en een flesje Fristi besteld. Na afloop zouden we eigenlijk nog een stukje wandelen door het bos. Maar omdat iedereen best wel moe was en het ook lichtjes regende, besloten we om meteen naar huis te gaan. Nikki zat aan tafel al te jengelen en zij heeft het laatste uurtje in de auto alleen maar geslapen. Rond 16.00 uur waren we thuis en die lieve Sjonnie is natuurlijk blij dat hij weer gezelschap heeft. Het was een geslaagd reisje naar de sneeuw. Ik heb wel tegen papa gezegd dat ik het strand eigenlijk nog leuker vind, en gelukkig hoef ik daar niet zo lang meer op te wachten. Over minder dan 7 weken gaan we weer een verre reis maken, en daar kijk ik nu al naar uit!