Amsterdam - Rome

40 °C 🇳🇱 🇮🇹

—————

Schiphol, Amsterdam ✈️

Aeroporto di Roma Fiumicino Leonardo da Vinci ✈️

Villa Borghese

Casina del Lago 🍺 🥣

Scalinata della Trinità dei Monti, Piazza di Spagna

—————

Camping Village Fabulous, Rome 😴

—————

Donderdag ben ik 's ochtends nog naar school geweest, en om 14.30 uur reden we weer eens naar Schiphol voor een reisje naar het buitenland. Dit keer verblijven we 4 nachtjes op een mooie camping in Rome. De auto werd zoals gebruikelijk bij P3 geparkeerd en het laatste stukje gingen we weer met de bus. We waren ruim op tijd voor de vlucht van 17.35 uur en uiteindelijk zelfs veel te vroeg. Omdat die nare Franse collega's van oom Jeroen weer eens moesten staken had de KLM de hele dag de nodige vertragingen. Pas 5 kwartier later dan gepland konden we vanaf een gewijzigde gate de lucht in, en dat vonden Nikki en ik natuurlijk niet zo leuk. We kregen wel voorrang bij het boarden en zaten dus snel op de achterste rij in het vliegtuig. Aan de andere kant van het gangpad was nog een plekje vrij en omdat mama aarzelde ging papa daar snel zitten. Papa kon toen mooi een puzzeltje maken terwijl mama ons moest vermaken.

Gelukkig duurde de vlucht maar 1 uur en 50 minuten, en rond 20.45 uur stonden we op de vrij grote luchthaven van Fiumicino. De kinderwagen kregen we meteen bij de gate en omdat we alleen handbagage mee hebben konden we zo naar buiten wandelen. Papa had via Internet al een taxi geregeld en het mannetje stond keurig klaar met een naambordje. Hij bracht ons in zijn grote Mercedes in 20 minuutjes naar Camping Village Fabulous aan de rand van de stad. Papa en mama zijn hier precies 5 jaar geleden ook al eens geweest, en dat was toen goed bevallen vanwege de ligging net buiten het centrum, de ijssalon en het mooie zwembad.

Na het inchecken werden we direct met een golfkarretje naar ons huisje met nummer P49 gebracht. De camping is enorm groot en we moeten een aardig stukje lopen naar de belangrijkste locaties: uitgang, restaurant, winkeltje, zwembad en speeltuin. Maar het had erger gekund en ons plekje is in ieder geval wel lekker rustig. De enorme veranda is net zo groot als het huisje zelf dus we kunnen heerlijk in de schaduw spelen. Ik heb een eigen slaapkamer en Nikki ligt in een babybedje in het keukentje. Daar hangt ook de airconditioning aan de muur en die hebben we hard nodig! Papa heeft nog pizza gehaald in het restaurant en om 23.00 uur lag iedereen in zijn mandje.

Vrijdag werd een lange en warme dag. Rond 08.00 uur was iedereen wakker en papa ging broodjes halen in het winkeltje. Dat is toch wel een halve kilometer lopen en hij kwam dan ook buiten adem terug. Het zou minimaal 36 graden worden en dat was dus al heel vroeg te merken. Na het ontbijt liepen we de camping af en de bushalte is slechts 200 meter verderop. Daarvandaan 20 minuten naar het metrostation van EUR Fermi en het centrum van Rome is dan nog maar 10 minuutjes en enkele haltes verder. Papa en mama hebben kaartjes gekocht waarmee ze voor 18 euro per persoon 72 uur onbeperkt gebruik kunnen maken van het openbaar vervoer in de stad. Nikki en ik reizen overal gratis.

We zouden vanwege de warmte rustig aan doen en naar het grote stadspark Villa Borghese gaan. Om daar te komen moesten we bij Termini echter wel overstappen van de blauwe op de rode lijn. Dat is het Centraal Station van Rome en natuurlijk gigantisch druk. Nikki zat nog wel riant in de kinderwagen maar wij stonden een tijdje als haringen in een ton. Bij station Flaminio konden we ontsnappen. Met al die trappen op de metrostations moest papa de kinderwagen ook nog steeds tillen dus een ontspannen reisje was het absoluut niet. Het grote Piazza del Popolo hebben we overgeslagen en we zijn meteen naar het aangrenzende park Villa Borghese gelopen. Onderweg nog snel een hoedje voor mij gekocht want die had mama natuurlijk in het huisje op onze camping laten liggen. Bij een kleine speeltuin maakten we even een stop en terwijl Nikki lag te slapen kreeg ik een heel groot ijsje. Toen we verder wilden lopen ontdekte mama dat ze haar kaartje voor het openbaar vervoer kwijt was. Dat kan er ook maar bij 1 gebeuren! Ze liep eerst helemaal terug naar de ingang van het park maar uiteindelijk vond ze het kaartje bij de kar waar we het ijsje hadden gekocht.

Nikki was inmiddels wakker, en we hebben lekker geschommeld in de schaduw terwijl mama druk aan het zoeken was. Vervolgens liepen we verder langs een klein meertje waar je bootjes kunt huren. Dat hebben we niet gedaan maar ik heb wel de nodige ganzen en eendjes gezien. Lunchen gingen we even verderop bij restaurant Casina del Lago, een mooi gebouwtje in het park. Nikki en ik hadden weinig trek met die warmte maar we drinken gelukkig wel genoeg. De route ging na het eten verder richting de beroemde Spaanse Trappen (Scalinata della Trinità dei Monti). Onderweg kwamen we een draaimolen tegen en daar moesten Nikki en ik natuurlijk een rondje in!

Via een mooi uitzichtpunt over de stad liepen we rond 14.30 uur het Piazza di Spagna op. Papa en mama hadden op de heuvel nog de keuze gehad: de Spaanse Trappen van bovenaf afdalen of meteen naar het grote plein beneden lopen en daar wat foto’s te maken. Ze maakten de juiste keuze maar om een hele andere reden: renovatie! Hoe kan het ook anders. De trappen waren afgesloten en we hadden van bovenaf dus helemaal niet naar beneden gekund. Op het plein zelf was de hitte in de volle zon pas echt voelbaar. Een bordje aan een gevel in de schaduw gaf ruim 40 graden aan en Nikki was net een tomaat! Bij de Barcaccia fontein van Bernini (Fontana della Barcaccia) vonden we gelukkig wat verkoeling.

Papa had ergens op Internet een tip gelezen over een authentiek straatje in de buurt van het plein, de Via Margutta. Maar vanwege de ongezonde temperatuur vonden papa en mama dat het mooi was geweest. We stapten om de hoek weer in de metro en na een vermoeiende terugweg zaten we om 16.30 uur af te koelen op onze veranda. In de bus kwamen we het Nederlandse gezin weer tegen dat we ’s ochtends ook al hadden ontmoet. Zij zijn hier met de auto en slapen in een tent; papa en mama moeten aan allebei toch echt niet denken. Maar ze hebben wel een beter plekje op de camping dan wij... Ik heb mijn badpakje aangetrokken want het was natuurlijk hoog tijd om te gaan zwemmen. Het zwembad hier is een soort lagune met ondiep water, een zachte bodem en een heuveltje met een tunnel en diverse glijbanen. Ideaal dus voor mij en ik vond het dan ook geweldig. Het maakte zelfs niet uit dat mijn haar helemaal nat werd! Ik moest van mama wel roze zwembandjes om mijn armen voor de veiligheid. Nikki vond het ook leuk, maar zij was een beetje moe en ging wat eerder met mama terug naar het huisje. Ik had wel uren kunnen blijven maar moest natuurlijk ook nog eten.

Rond 18.45 uur zaten we buiten in het restaurant van de camping. Nikki en ik allebei in een kinderstoel en we kregen van de bediening een paar uitgedroogde viltstiften om een tekening in te kleuren. Nikki speelt liever met messen en vorken en ze vond het nodig om een half flesje appelsap over zichzelf heen te gieten. We hebben een bordje lasagne gedeeld, papa had een mixed grill en mama ravioli. Het was behoorlijk druk en chaotisch in het restaurant dus we waren blij dat we na een uurtje alweer richting de speeltuin bij het zwembad konden lopen. Ik zat al in de ballenbak toen bleek dat je daarvoor moest betalen: 4 euro voor een kwartiertje. Dat vonden papa en mama te gek, in de wetenschap dat ik even verderop gratis kon spelen.

Naast de speeltuin staat een groot podium, en wat bleek: de kinderdisco ging net beginnen! Nikki en ik hebben met vele andere kindjes bijna een uur staan dansen, en papa bleef zelfs nog wat langer op mij wachten toen mama Nikki alvast naar bed ging brengen. Na een klein rondje door de speeltuin lag ik pas om 21.30 uur in bed toen het buiten al donker was. Eerst nog een paar glaasjes water drinken want van dansen en springen krijg je dorst! Nu hebben we net een ontbijtje gehad en zijn we onderweg naar de bus. Mama en ik hadden samen de broodjes gehaald. Het gaat weer een warme dag worden dus papa en mama willen de drukte in de metro een beetje omzeilen. Misschien een stukje lopen langs de Tiber, de rivier die hier met vele bochten dwars door de stad slingert. Omdat we alleen Wi-Fi bij de receptie hebben lukt het niet om elke dag een berichtje te plaatsen. Ik kan helaas dus niet beloven wanneer het volgende verslag volgt!